Ура! Нарэшце-то наступіла лета, і пачаліся доўгачаканыя канікулы. Лета - выдатны час для адпачынку. На вакацыях я з'язджаю да бабулі і дзядулі ў вёску. Мы там вырошчваем гародніна, садавіна, кветкі. Мне гэта вельмі падабаецца. Прыемна назіраць, як расце плод, які ты пасадзіў. Мы пастаянна паліваем агарод, вырываем пустазелле.
Калі я прачынаюся па раніцах, то бабуля ўжо напякла кучу вкусняшек. Я ем яе фірмовы боршч, бульбу з мясам, піражкі з капустай. А на дэсерт яе пірог. Гэта вельмі смачна. Бабуля лепш за ўсіх гатуе.
Пасля сняданку я іду дапамагаць дзядулю. Ён мяне вучыць апрацоўваць дрэва. Мы з ім будуем улии для пчол. Гэтак жа мы ходзім на пчальнік, і ён вучыць даглядаць за пчоламі. Ён мне падарыў спецыяльны касцюм, каб мяне не пакусалі. Калі надыходзіць абед, мы едзем на рэчку. Мы там купаемся, смажым мяса на вогнішчы, гуляем у розныя гульні. Калі вяртаемся, то прыступаем да бабуліным вкусняшка.
У бабулі з дзядулем ёсць класная сабака. Яго клічуць Рэкс. Ён вельмі прыязны і добры. Ён мяне слухаецца. Мы з ім гуляем. Калі мы з бабуляй ходзім у сад за яблыкамі, то Рэкса бярэм з сабой. Ён моцна радуецца. Пачынае скакаць і махаць хвастом.
Гэтак жа ў вёсцы ў мяне ёсць сябры. Іх клічуць Коля і Тарас. Мы з імі вельмі даўно сябруем. Я прыязджаю да іх кожнае лета. Мы будуем з імі маленькія домікі, ходзім на ставак. Яны вельмі вясёлыя і цікавыя. Мне з імі ніколі не бывае сумна.
Коля, як і я, любіць рыбалку. Па гэтаму кожную раніцу мы з ім ходзім на ставак лавіць рыбу. Мы там праводзім шмат часу. Падчас рыбалкі дзелімся рознымі сакрэтамі, і абяцаем іх нікому не распавядаць. Часам да нас далучаецца дзядуля. Ён таксама любіць рыбалку, але не заўсёды ёсць час. А калі ён знаходзіць вольную хвілінку, той ідзе да нас. Ён нас вучыць правільна лавіць рыбу. Аказваецца, тут шмат сваіх сакрэтаў. Цяпер мы прафесіяналы ў лоўлі рыбы. Гэтак жа нас дзед вучыў разводзіць вогнішча, секчы дровы, варыць юшку. Гэта было незабыўна! Я атрымаў велізарнае задавальненне.
Але акрамя адпачынку, я не забываў аб летнім заданні будучага дзевяцікласніка. Я прачытаў шмат кніг: Прышвіна, Талстога, Носава, і шмат іншых аўтараў, але асабліва мне спадабалася кніга М. Твэна «Прыгоды Тома Соера».
Настаў час ехаць дадому, але я не знерваваўся. Я ўжо засумаваў па сваім бацькам, і хацеў ужо хутчэй у школу.
