Мне здаецца, што няма ў свеце больш чыстага і высакароднага пачуцця, чым каханне. І я лічу, што мы павінны быць шчаслівыя ўжо ад таго, што спазналі, што такое каханне.
Калі мы улюбляецца, наш любімы чалавек пасяляецца ў нашым сэрцы, і мы гатовыя на мноства подзвігаў і ўчынкаў, дзеля таго, каб парадаваць каханага чалавека і, вядома ж, заслужыць яго ўвагу і любоў. Калі мы любім. Мы хочам, каб у нашага каханага чалавека ўсё было добра, мы марым аб тым, каб ён быў шчаслівы, і не заўсёды побач з намі. Я лічу, што сапраўдная любоў, гэта тады калі мы жадаем любімаму чалавеку шчасця і дабрабыту, нават з другога.
Кожны з нас ведае, што каханне бывае ўзаемнай і невзаимная. Практычна кожнаму з нас, наканавана аднойчы сутыкнуцца, як і з узаемнай, так і непадзеленага любоўю. На тое і жыццё, хоць, вядома, часам мне здаецца, што сапраўдная любоў заўсёды павінна быць узаемнай, а інакш, гэта называецца проста сімпатыяй.
Гэта проста маё меркаванне, магчыма, яно і няправільнае, але ўсё-ткі яно існуе.
У дзяцінстве мы знаёмыя з бацькоўскай любоўю. Гэты выгляд кахання самы чысты і сапраўдны. Бо тут няма месца здрадзе і хлусні, і каханне тут заўсёды ўзаемная.
А вось у адносінах паміж хлопцам і дзяўчынай, можа паўстаць здрада. І ў гэтым выпадку, мы ўспрымаем усё вельмі блізка да сэрца. Але як было адзначана вышэй, калі вас здрадзіў каханы чалавек, пара задумацца аб тым, ці можа гэтая была не каханне.
Аднойчы сапраўдная любоў сустрэцца на шляху кожнага з нас. Галоўнае не ўпусціць момант.
|
