Хто сабе сяброў не шукае, самому сабе ён вораг
На працягу ўсяго свайго жыцця, мы з кім-небудзь сябруем. Самых першых сяброў, мы сустракаем яшчэ ў дзіцячым садзе. Пачынаем вучыцца сябраваць, разумець, так званыя правілы дружбы. Бо, сапраўды сяброўства і ёсць сапраўднае вялікае мастацтва. І, на жаль, не кожнаму з нас, наканавана навучыцца сябраваць.
Пасля садка мы ідзем у школу, дзе і пачынаем школьную дружбу. Менавіта яна будзе з намі побач доўгія гады.
Мне заўсёды здавалася вельмі цікавым і адказным сябраваць з кім-небудзь працяглы час. Я нават трохі зайздросціла тым, у каго былі сапраўдныя сапраўдныя сябры. Бо, калі сябруеш з чалавекам доўгі час, ён становіцца для цябе самым родным і блізкім.
Заўсёды варта памятаць, што дружба з'яўляецца сур'ёзным справай. Бо з сябрам мы дзелімся не толькі з радасцю, але і смуткам. Галоўнае, вельмі прыемна, калі побач ёсць чалавек, на якога можна спадзявацца, але нельга забываць пра тое, што дружба ёсць пачуццё ўзаемнае. Абодва суб'екты, якія сябруюць, павінны старацца адзін аднаму дапамагаць.
Калі ў пэўным узросце вы пачынаеце разумець, што самотныя, варта задумацца над тым, чаму ў вас няма сяброў. Даволі часта нашы няправільныя погляды на жыццё і некаторыя рысы характару, перашкаджаюць нам мець верных паплечнікаў. У многіх выпадках мы самі вінаватыя ў сваёй адзіноце. У першую чаргу трэба задумацца аб сваім паводзінах і ўстаць на шлях выпраўлення, і вось тады вы абавязкова знойдзеце сяброў. Хто, калі мы не самі будзем знаходзіць верных нам сяброў?
|
| Категорія: 8-ы клас | Додано: 05.03.2019
|
| Переглядів: 817
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
