Яшчэ ў раннім узросце, я марыў стаць будаўніком. Мне вельмі падабалася глядзець за працай дзядулі і таты, якія ўласнымі рукамі будавалі дачу. Яшчэ тады, галаве зарадзілася думка, што дадзеная прафесія вельмі важная, і я абавязкова яе освою.
Бо будаўнікі акультурваюць наш навакольны свет, колькі прыгожых будынкаў яны падымаюць. У такога чалавека заўсёды будзе прыгожы уласны дом.
Але з гадамі мае прыярытэты і густы змяніліся. Вядома, я і да гэтага часу думаю, што будаўнік адна з найважнейшых прафесій. Але сёння вельмі шмат новых сучасных спецыяльнасцяў, якія таксама мне падабаюцца.
У дадзенае час, я пачаў цікавіцца праграмаваннем. І Я мару стаць прафесіяналам у гэтай галіне. Я хачу распрацоўваць ўласнаручна праграмы, якія будуць карысныя навакольным. Мой бацька працуе сістэмным адміністратарам у буйной карпарацыі. І ён лічыць, што ў мяне ёсць талент і здольнасці да праграмавання. Для мяне вельмі важна яго меркаванне.
Ужо цяпер, я ўзмоцнена вывучаю асновы праграмавання. Гэтая галіна, як вядома, не стаіць на месцы, пастаянна ўдасканальваецца. У першую чаргу, стаўшы праграмістам я б прыдумаў праграмы, якія дапамаглі людзям лепш разбірацца ў кампутарах.
Бацькі задаволеныя выбарам маёй прафесіі. Яны спрабуюць мяне падтрымліваць у пачынаннях, за што я ім вельмі ўдзячны. Але мама кажа, галоўнае-заставацца добрым чалавекам, і не гэтак важна кім працаваць. Але вядома ж, яна не супраць таго, што ў будучыні я буду займацца любімай справай.
