Я лічу, што ў жыцці мне пашанцавала, у мяне вельмі шмат сябровак і сяброў. Але асабліва мне хочацца вылучыць, трох сваіх неразлучных сябровак. Усе яны выдатныя і вельмі вясёлыя дзяўчынкі, якія заўсёды гатовыя прыйсці мне на дапамогу.
У сваім творы я больш падрабязна хачу расказаць аб сваёй сяброўцы Надзі. Мы вучымся з ёй у адным класе, і сябруем ужо некалькі гадоў. Да таго ж, хочацца адзначыць, што нашы мамы таксама сябруюць паміж сабою.
Надзя вельмі вясёлая дзяўчынка, яна не можа сядзець на месцы, вельмі любіць прыгоды. Я ж наадварот з'яўляюся ціхай і спакойнай натурай. Але нам вельмі добра разам, мы не ведаем такога слова, як нуда.
Мая сяброўка цягне мяне на прыгоды, а я прымушаю яе разважаць. Навакольныя нас людзі кажуць, як вы можаце сябраваць, вы ж такія розныя. А мы ў адказ проста ўсміхаемся, бо нам добра ўдваіх.
Па выхадных мы з Надзяй любім хадзіць у забаўляльны цэнтр, а пасля ў піцэрыю. Часам і астатнія мае сяброўкі, складаюць нам кампанію.
Гуляем мы ў асноўным ўчатырох. Як ужо гаварылася вышэй, у мяне тры добрыя сяброўкі: Юля і Наташа, Надзя. Юля з Наташай вучацца ў паралельным класе, жывуць у суседнім доме. Калі мы з Надзяй, жывем у адным пад'ездзе.
І Наташа, і Юля вельмі добрыя дзяўчынкі, мы выдатна праводзім час з імі. Я заўсёды магу разлічваць на дапамогу сваіх лепшых сябровак, яны падтрымаюць мяне, у любых пачынаннях.
Вядома ж, і я, заўсёды імкнуся ім дапамагаць. Разам мы робім урокі, ходзім у танцавальны гурток. Бо ўсе чацвёра мы любім танцы, яны і сталі сапраўднай прычынай нашай дружбы.
|
