У нашай вёсцы вельмі шмат хлопцаў майго ўзросту. Таму мне ніколі не бывае сумна, бо ў мяне так шмат таварышаў. Я з імі разам вельмі весела праводжу час.
Але варта адзначыць, што акрамя прыяцеляў, у мяне ёсць і сапраўдныя сябры. З прыяцелямі проста добра адпачываць і весяліцца, а вось сябры гатовыя прыйсці на дапамогу ў любую хвіліну. Я вельмі шчаслівы ад таго, што ў мяне ёсць тыя, на каго я магу разлічваць. Дарэчы маіх сяброў завуць Сярожа, Дзіма і Андрэй.
Увогуле, у мяне тры сапраўдных аднаго. Мы заўсёды разам, у горы і ў радасці, нават нашы бацькі ганарацца нашай сяброўствам. Мы не толькі сябры, але і аднакласнікі.
Кожную раніцу, мы ўчатырох ідзем у школу, а пасля ўрокаў вяртаемся дадому. Хатнія заданні стараемся выконваць разам, так значна лягчэй. Да прыкладу, Андрэй выдатна ведае матэматыку. Мне здаецца, што ў яго талент, ён старанна тлумачыць нам усім складаныя задачы. А вось я люблю літаратуру і рускую мову, і, вядома ж, па меры неабходнасці дапамагаю сябрам па гэтых прадметах.
Сярожа з Дзімам захапляюцца спортам, яны і нас з Андрэем хочуць прывучыць да фізічных нагрузак, але мы больш любім вучыцца. Вядома, мы ўсе розныя, але ў той жа час у нас аднолькавыя погляды на жыццё. Нам падабаецца разам праводзіць час, дапамагаць адзін аднаму. Мы ўсе верым у тое, што дружба самае лепшае ў нашым жыцці, і што гэтае пачуццё трэба абавязкова берагчы. Ні ў якім разе нельга грэбаваць сяброўствам.
Бо моцны той чалавек, у каго ёсць лепшыя і адданыя сябры. Але заўсёды трэба памятаць пра тое, што сябраваць трэба ўмець. Часам сяброўства патрабуе ахвяр, але яны таго каштуюць.
|
