Дружба – гэта самае каштоўнае, што ёсць на Зямлі. Сябры – самыя блізкія людзі, якія робяць нашу жыцце ярчэй і больш шчаслівым.
У мяне ёсць сапраўдная сяброўка. Яе завуць Наташа. Мы з ёй сябруем з першага класа. Я памятаю, якой яна была смешны первоклассницей. У першы ж навучальны дзень яна заблудзілася ў школьных калідорах. Я дапамагла ёй знайсці наш клас і запрасіў яе сесці за сваю парту. З тых часоў мы з Наташай не разлі вада.
Наташачка заўсёды гатовая прыйсці мне на дапамогу і падзяліцца апошнім кавалкам хлеба. Мне вельмі пашанцавала, што ў маім лёсе з'явіўся такі выдатны чалавек, як Наталля.
Яна дапамагае мне з арыфметыкай, а я ёй – з замежным мовай. Мы любім рабіць урокі разам. Наташа прыходзіць да мяне ў госці і прыносіць сшыткі. Я даю ёй свае слоўнікі і падручнікі па ангельскай мове і дапамагаю перавесці незнаёмыя замежныя словы. Наташа паказвае мне, як варта вырашаць задачы і прыклады па матэматыцы. Калі нам надакучвае «грызці граніт навукі», мы проста слухаем музыку ці ідзем шпацыраваць у парк.
Я не ведаю, як можна пражыць на свеце без сяброў. Мне вельмі шкада тых людзей, якія так і не здолелі знайсці сабе хоць аднаго адданага сябра. Ім не пазайздросціш. Мне здаецца, што жыццё без сяброў ператвараецца ў бясконцае чорна-белае кіно.
Хутка мы скончым школу. Хто ведае, як складзецца наша далейшы лёс. Я ведаю толькі адно: мне б вельмі не хацелася расставацца са сваёй лепшай сяброўкай. Таму Наташа і я вырашылі паступаць у адзін універсітэт. Я спадзяюся, што наша сяброўства не згасне ніколі. Нельга губляць такіх верных сяброў, як Наташа.
