Сачыненне на тэму «Маё хобі псіхалогія», 8-ы клас
Хобі - гэта тое, што цікавіць і захоплівае чалавека. Можна калекцыянаваць рэчы, займацца спортам, пазнаваць навакольны свет або вывучаць замежныя мовы. Калі хобі па душы, чалавек заўсёды імкнуцца надаць яму як мага больш часу. Часцяком яго можна асацыяваць з адпачынкам, калі забываеш аб справах і концентрируешь сваю ўвагу на тым, што табе падабацца.
Маё хобі псіхалогія. Пачалося гэта захапленне з таго, як некалькі гадоў таму я пачуў у адной з тэлевізійных праграм аб розных тыпах чалавечых тэмпераментаў. Сутнасць заключалася ў тым, што ў адной і той жа сітуацыі розныя людзі паводзілі сябе зусім па-рознаму. Напрыклад, калі ім наступілі на нагу ў перапоўненым грамадскім транспарце, адны пачыналі адразу ж гучна абурацца і сварыцца; іншыя – проста прасілі не наступаць на ногі; трэція – у адказ на «прабачце» ўсміхаліся і адказвалі «нічога страшнага»; а чацвёртыя – ледзь не плакалі над запэцканай абуткам.Вось такім паводзінамі і адрозніваюцца паміж сабой халерык, сангвінік, флегматык і меланхолік. Пасля гэтага мяне сталі цікавіцькнігі, звязаныя з дадзенай тэматыкай. Я таксама пачаў чытаць аб асаблівасцях чалавечага свядомасці. Аб тым, як кожны з нас, выкарыстоўваючы розум, здольны спазнаваць навакольны свет і ў тым ліку сам сябе. У выніку, усе гэтыя разважанні кардынальна ўплываюць на фарміравання інтэлекту чалавека. Яны робяць кожную асобу асаблівай і непаўторнай.
Людзі – адзіныя істоты на зямным шары, якія могуць дэманстраваць вялікая колькасць як станоўчых, так і адмоўных эмоцый: перажыванне, радасць, страх, трывога, сорам, зайздрасць, упэўненасць, сімпатыя, пяшчота, пагарду, гонар, злосць, разгубленасць, нуда і г. д. Яны ўзнікаюць як следства падзей, якія адбываюцца падзей, нечаканых сітуацый, а таксама залежаць ад навакольных нас людзей. Адны псіхолагі настойліва рэкамендуюць вучыцца кантраляваць свае эмоцыі і ніколі не губляць самавалоданне, нават у самых цяжкіх сітуацыях.Іншыя ж настойваюць на тым, што перыядычна іх трэба праяўляць, таму што, якія назапасіліся, яны могуць рэзка хлынуць як фантан. Таму тэма эмацыйнага самакантролю таксама вельмі цікавая для мяне. Я лічу, што маленькім дзеткам дазваляецца адсутнасць самакантролю. Напрыклад, дзіця можа плакаць і патрабаваць цацку ў бацькоў, ці смяяцца калі мама разліла малако. Потым дзеці становяцца дарослымі, і з кожным годам уменне кантраляваць свае эмоцыі павінна ўзрастаць.
Псіхалогія – вельмі важная, яна дапамагае разабрацца ў чалавечых характарах і прычыны таго ці іншага паводзін навакольных нас людзей. Больш таго, яна навучае як знаходзіць індывідуальны падыход да кожнай асобы і наладжваць узаемаадносіны.
|
