Мне здаецца, што вельмі выдатна і цікава прытрымлівацца якіх-небудзь традыцый. Яны надаюць нашай жыцця пэўнага роду «разыначку».
У нашай сям'і таксама існуе цікавая традыцыя. Кожную вясну, як толькі растане снег, мы з сябрамі ідзем у лес з ночлежке. У нашым паходзе ўдзельнічаюць толькі блізкія людзі. Мы з бацькамі, і яшчэ дзве сямейныя пары з дзецьмі, з якімі мы сябруем вельмі даўно.
У лес мы бярэм палаткі, розную ежу і, вядома ж, цёплыя рэчы. У нас ужо ёсць упадабанае месца, дзе мы кожны год ставім палаткі і праводзім сам пікнік. Звычайна ў паходзе мы, дзеці граем і забаўляемся. А нашы бацькі займаюцца устаноўкай намётаў, падрыхтоўкай шашлыка і агульнага стала.
Мне вельмі падабаецца гуляць у футбол на прыродзе. Іншыя хлопцы мяне цалкам падтрымліваюць. І нават нашы дзяўчынкі з радасцю ганяюць мяч. Вядома, акрамя футбола ў нас яшчэ мноства гульняў у запасе.
Вечарам мы дапазна сядзім каля вогнішча, і слухаем цікавыя гісторыі, якія распавядае кожны з нас па чарзе. Мне вельмі падабаецца ёсць шашлыкі на свежым паветры. На прыродзе любая ежа здаецца больш смачнай.
Праводзіць час на прыродзе, менавіта вясной вельмі прыемна. Лес яшчэ не цалкам прачнуўся ад зімовай спячкі. Але ўжо неўзабаве з'явяцца лісточкі на дрэвах, і цалкам запахне вясной.
Я вельмі рада, што наша сям'я і нашы сябры валодаюць такой выдатнай традыцыяй. І мы, напэўна, ніколі яе не парушым. Бо ў паходзе ніколі не бывае сумна. Да таго ж такія паходы збліжаюць людзей паміж сабой.
