З ранняга детств бацькі вучаць нас таму, што ў нас павінна быць пачуццё ўласнай годнасці. Пад гэтым паняццем, у першую чаргу, хаваецца павага да самога сябе, таксама наяўнасць пачуцця ўласнай годнасці кажа аб тым, што чалавек зможа ў любой сітуацыі застацца добрай і жаль асобай, якая ніколі не адступіць ад сваіх прынцыпаў.
Але нельга не заўважыць, што пачуццё ўласнай годнасці не даецца нам ад самага нараджэння, яго варта выхоўваць у чалавеку. Бацькі і блізкія людзі павінны дапамагаць дзіцяці, развіваць у сабе дадзенае якасць. У школьных сценах дадзеная задача ў збольшага кладзецца і на настаўнікаў.
З дапамогай настаўнікаў дарослых дзіця пачынае разумець, як трэба правільна і годна паводзіць сябе ў грамадстве. Бацькі і настаўнікі тлумачаць нам, якія дзеянні можна здзяйсняць, якія няма.
Пры правільным падыходзе і ў выхаванні дзіця вырасце з пачуццём уласнай годнасці. І я лічу, гэта вельмі важным. Бо чалавек, які валодае якасцю дадзеных, будзе імкнуцца рабіць толькі добрае. Ён будзе выдатным сябрам і вучнем, добрым работнікам. Такую асобу, навакольныя будуць паважаць, да яе будуць імкнуцца.
Я лічу, што ў мяне ёсць пачуццё ўласнай годнасці. Вядома ж, мае бацькі, дапамаглі гэтаму якасці раскрыцца ва мне. Я стараюся добра вучыцца, заўсёды дапамагаю сябрам і родным. Але ніколі не дазволю сябе пакрыўдзіць ці прынізіць, заўсёды змагу даказаць сваю правату.
Нельга не заўважыць, я таксама заўсёды гатовая прызнаць свае памылкі. Я лічу, што кожны чалавек павінен мець пачуццё ўласнай годнасці, бо інакш, яго нельга назваць паўнавартаснай асобай, гэта маё меркаванне.
