З дзіцячых гадоў нас вучаць таму, што неабходна берагчы і любіць нашу прыроду. Таксама кожны з нас разумее, што з агнём і запалкамі трэба паводзіць сябе лімітава асцярожна. Бо неакуратнае стаўленне да спичкам, можа прывесці да вялікай бядзе.
Аднойчы на выходных, мы з бацькамі адправіліся ў лес за грыбамі. Мая мама вельмі любіць грыбы, і мы заўсёды запасімся і мі на зіму. Прагулцы ў лес, я быў вельмі рады. Бо, на свежым паветры, на прыродзе праводзіць час вельмі цікава і весела.
Прыехаўшы ў лес, мы ўзялі кожны па пустым вядра, і сталі блукаць сярод дрэў у пошуках грыбоў. Сапраўды, збіраць лясныя багацця вельмі цікава. Асабліва мне падабаліся белыя грыбы, грузды. Мама з татам збіралі апенькі.
Пакуль мы хадзілі па лесе, шукалі грыбы, пачулі пах дыму. Гэта насцярожыла тату, і нас, у тым ліку. Пайшлі на пах дыму, раптам убачылі, што вакол гарыць трава. Калі шчыра, я вельмі спалохаўся, разгубіўся. Непадалёк мы заўважылі вогнішча, які быў цалкам патушаны.
Мабыць хто-то пасля адпачынку на прыродзе, пайшоў дадому, не патушыць вогнішча. Няўжо гэтыя людзі, якія не думалі аб небяспецы, іх неабдуманага ўчынку.
Мы хутка высыпалі ў адну купку усе грыбы, і сталі бегаць у бліжэйшы сажалка за вадой. Добра хоць вадаём быў побач, і ў нас апынуліся вядра. Тата з мамай да таго ж знялі курткі і пачалі барацьбу з агнём. Прыкладна праз гадзіну, мы справіліся з пажарам.
Нават страшна ўявіць, што было б, калі мы не апынуліся ў тым месцы. Мы вельмі стаміліся, і нават забыліся пра свае грыбы. Чыя то безадказнасць, магла скончыцца вялікай трагедыяй.
|
