Кожную раніцу я з радасцю адпраўляюся ў школу. Бо за доўгія гады вучобы, школа стала для мяне другім домам. Тут усё стала для мяне родным. У школу я хаджу не толькі дзеля атрымання ведаў, але і дзеля сустрэчы са школьнымі таварышамі.
Без школьных сяброў і аднакласнікаў, я не магу ўявіць сваё жыццё. Вядома, усе школьнікі вельмі любяць перамены. Я таксама не з'яўляюся выключэннем.
Перамены - гэта кароткі адпачынак паміж урокамі. Перамену, мне здаецца, любяць не толькі дзеці, але і настаўнікі. Бо ім таксама неабходна перадыхнуць.
Падчас перамены мы маем зносіны з аднакласнікамі, тэмы размоў могуць быць рознымі, але мы заўсёды знойдзем, аб чым пабалбатаць. Бо нам трэба абмеркаваць учорашні вечар, прагледжаны фільм, альбо планы на выходныя. Вядома, падчас перамены прысутнічаюць тэмы аб школьнай закаханасці. Мы з сяброўкамі часта пра гэта шэпчамся.
Хоць, кожны з нас па-свойму ставіцца да пераменаў. Каму-то падчас перамены некалі мець зносіны з сябрамі, яму неабходна спісаць хатняе заданне. Ёсць тыя хлопцы, якія і час перамены праводзяць з карысцю, рыхтуюцца да ўрока, паўтараючы хатнія заданні.
Але ўсё-ткі мне здаецца, перамена дадзена нам для адпачынку. Каб добра праседзець наступны ўрок, на перапынку не трэба займацца навучальнымі справамі, трэба адцягнуцца. Вядома, гэта выключна маё меркаванне. Магчыма, хто-то лічыць інакш.
На перапынку я цалкам адпачываю. Маю зносіны з сяброўкамі, гуляю па школе.
Затое на наступны ўрок, я ўжо іду цалкам отдохнувши. Вельмі шкада, што перамены хутка праходзяць, бо ў адрозненне ад урокаў яны кароткія.
