Я лічу, што подзвігам прынята называць высакародны ўчынак, калі ты, не думаючы аб сваіх інтарэсах, дапамагаеш іншаму чалавеку. Подзвіг, гэта калі чалавек дзеля іншага здзяйсняе дзеянні, якія практычна вышэй яго сіл.
Цяжка сказаць, хто гатовы на подзвіг. Бо ніколі не ведаеш, калі лёс дасць табе шанец выканаць подзвіг. Каб годна праявіць сябе ў экстранай сітуацыі неабходна мець моцны характар.
Ёсць людзі, якія быццам бы і хочуць здзейсніць подзвіг, але, аднак у цяжкай сітуацыі могуць проста разгубіцца. І гэта не кажа аб тым, што яны дрэнныя. Проста ў чалавека не хапае сілы духу.
Жыццё часта будзе подсылать да нас сітуацыі, калі неабходна здзейсніць подзвіг. І толькі мы самі вырашаем, стварыць гераічны ўчынак або няма.
Аднойчы вясною я вяртаўся са школы. Надвор'е была выдатная, як ні як на двары месяц май. Мая дарога ішла праз мост, унізе была рэчка. Тут я ўбачыў, што ў рэчцы бултыхается чорны камячок. Прыгледзеўшыся лепш, я зразумеў, што гэта шчанюк.
У тую хвіліну, мне стала жудасна шкада малога. У галаве прамільгнулі думкі аб тым, кім жа трэба быць, каб закінуць маленькага шчанюка ў глыбокую рэчку.
Доўга не думаючы, я прабег праз мост і адправіўся да берага рэчкі, дзе мы звычайна купаемся, і ўвайшоў у ваду. Балазе я добра плаваю, таму мне не складала працы выратаваць малога.
Са шчанюком мы пабеглі дадому, каб сагрэцца і памяняць вопратку. Мама распытала ў мяне, што ж здарылася. Я ўсё без утойвання ёй распавёў, мама сказала, што я здзейсніў подзвіг. Калі шчыра я быў горад сабою.
|
