З ранняга ўзросту, бацькі вучылі мяне таго, што правільна абраная прафесія, дазволіць сябе ў будучыні, адчуваць сябе шчаслівым чалавекам. Бо на працоўным месцы. Дарослы чалавек праводзіць вельмі шмат часу. Адпаведна, трэба выбіраць тую спецыялізацыю, каб на працу хадзіць з радасцю.
Як кажа мой тата, кожны павінен займацца той справай, да якой у яго ляжыць душа. Мая мама працуе ў гандлі, яна вельмі любіць сваю працу. Я як заўважала, мама заўсёды ідзе працаваць у добрым настроі. Мой тата лекар, ён таксама не ўяўляе свайго жыцця без любімай работы.
Я спадзяюся на тое, што калі вырасту, пачну працаваць на той рабоце, якая мне будзе па душы. Зараз, я мару стаць высокакваліфікаваным лекарам-хірургам. Разумею, што прафесія вельмі адказная, але вельмі карысная. Я вельмі хачу быць карысным людзям, мару ім дапамагаць.
Бо добры хірург можа праводзіць аперацыі, якія могуць выратаваць вялікая колькасць жыццяў. Мой тата задаволены маім рашэннем, і кажа, што ганарыцца мною.
У дзяцінстве я хацела злодзей ветэрынарам. Часта, будучы маленькай, спрабавала дапамагаць кошечкам і сабакам. Але, цяпер я для сябе дакладна вырашыла, што стану хірургам. Галоўнае паступіць у медыцынскі інстытут, пажадана на бюджэтнае аддзяленне. Чаму-то мне здаецца, каб стаць добрым лекарам, варта паступіць менавіта на бясплатнае аддзяленне. Гэта будзе першай перамогай будучага медыцынскага супрацоўніка.
У сабе я не сумняваюся, і ўпэўненая ў тым, што праз некалькі гадоў буду ўжо апераваць, ратаваць жыцця людзей.
|
