Незалежна ад таго, якія мы людзі, аднойчы ў жыцці нам даводзіцца звярнуцца і да хлусні. Вядома, многія з нас імкнуцца заўсёды казаць праўду, але жыццёвыя абставіны, часта прымушаюць нас звярнуцца да падману.
Напэўна, кожны з нас знаёмы з выразамі «хлусня ў выратаванне». Сапраўды, на мой погляд, дзеля таго, каб дапамагчы блізкаму, можна аднойчы падмануць. Аднак, нельга ратаваць аднаго чалавека, нанёсшы шкоду іншаму. Можа проста, часам варта не ўсе дагаворваць, у выніку атрымліваецца, што быццам і не падмануў, ды і праўду не сказаў.
Ёсць яшчэ даволі цікавае зацвярджэнне «лепш горкая праўда, чым салодкая хлусня». Вядома, цяжка не пагодзіцца з гэтым сцвярджэннем. Аднак асабіста мне здаецца, часам некаторым людзям лепш казаць салодкую хлусню, бо праўда можа нанесці велізарную шкоду іх здароўю. Але калі паглядзець з іншага боку. Праўда рана ці позна выйдзе вонкі, хлусня практычна заўсёды раскрываецца. Таму, гледзячы і зыходзячы з сітуацыі, мы павінны паразважаць і вырашыць, у якіх выпадках прытрымлівацца праўды, а ў якіх дазволіць сабе зманіць.
Вядома, жыццёвыя сітуацыі бываюць рознымі. І хто б, што не казаў, часам бывае так, што невялікая хлусня становіцца дабром. Нельга не заўважыць, што і людзі бываюць рознымі, некаторыя з нас зусім не прызнаюць хлусня, і ў якой-то ступені яны, вядома ж, маюць рацыю.
Я лічу, што па меры магчымасці, мы павінны старацца гаварыць заўсёды праўду. Аднак калі сітуацыя патрабуе можна і схлусіць. Вядома, гэта толькі маё меркаванне, і не кожны абавязаны яго прызнаваць.
|
