Сачыненне на тэму «Прыказка з асабістым прыкладам», 8-ы клас
Вельмі шмат вопыту закладзена ў прыказках. Яны нас вучаць жыцця, дапамагаюць у складаных жыццёвых сітуацыях і пры прыняцці рашэнняў. Дзякуючы ім мы даведаемся што-то новае для сябе. Прыказкі аберагаюць нас ад магчымых небяспек.
Я заўсёды добра вучылася і атрымлівала ў школе станоўчыя адзнакі. На ўроку рускай мовы адзін раз настаўніца нам дала заданне напісаць сачыненне аб гістарычных асобах. Трэба было зразумела растлумачыць, як яны маглі б змяніць краіну. Я разумела, што зрабіць мне гэта няцяжка. Папрасіла даць мне яшчэ адно дадатковае заданне. Патлумачыла, што, то сачыненне магу здаць ужо праз дваццаць хвілін. На што выкладчык мне адказаў: "Няхай не борзды на абяцанні, а борзды на выкананне".
Беларуская ў нас быў толькі два разы ў тыдзень. У аўторак і суботу. Заданне было вельмі лёгкае, таму я адклала яго на потым.
Вёскі я пісаць сачыненне толькі ў пятніцу, бліжэй да ночы. Стала вырашаць, пра каго ж можна напісаць. І тут тупік, я была ў разгубленасці. Ні Іван Грозны, ні Пётр 1 мне не падыходзілі. Лізавета Пятроўна магла б падысці, але пра яе я мала ведаю. Я вельмі доўга думала, перабірала ў галаве ўсе вядомыя мне асобы і ўспамінала іх жыццё. Але абсалютна нічога не падыходзіла да майго складання. Я так сядзела амаль дзве гадзіны, потым проста закрыла сшытак і легла спаць. У школе на наступны дзень усе чыталі свае цудоўныя творы. А я так нічога і не адказала.Настаўніца мне не паставіла двойку, але дадзеная сітуацыя паслужыла для мяне прыкладам і ўрокам на ўсё жыццё.
Многія лічаць, што пра чалавека і яго характары гавораць яго ўчынкі. Але не толькі колькасць дзеянняў цэніцца, але яшчэ і іх якасць. Не трэба даваць абяцанняў, калі не збіраешся іх выконваць. Інакш навакольныя будуць лічыць хлус і адвярнуцца. А гэта ўсё таму што, не выконваючы абяцанне, мы падводзім іншага чалавека. Так можна і ўсіх сяброў, блізкіх людзей разгубіць. Трэба даваць справаздачу сваіх слоў і не гаварыць лішняга грамадству. А калі і сказалі што-тое, то трэба абавязкова гэта выканаць. Нельга пра гэта забываць. Без гэтага немагчыма нармальнае зносіны паміж индивидами.
