Сачыненне-водгук па аповядзе Л. Н. Талстога «Пасля балю»
Л. Н. Талстой - вялікі пісьменнік, творы якога - вечная класіка. Што датычыцца апавядання «Пасля балю», гэта павучальная гісторыя, у якой адлюстравана глыбіня болю аўтара за нявінна загубленых людзей і ломленные лёсу. Галоўны герой твора выклікае толькі захапленне. Ён пражыў годнае жыццё, а яго сіла духу і характар... з іх хочацца браць прыклад.
У аповедзе паднімаюцца актуальныя праблемы ўсіх часоў, нават сучаснасці. Тоўстай асуджае жорсткасць, якая пануе ў грамадстве, гвалт і агрэсію людзей. Ён шмат разважае пра дабро і зло, аб свеце, аб станоўчых і адмоўных якасцях чалавека. Пры гэтым ён умела не паказвае сваю кропку гледжання, а дае ежу для разважанні і магчымасць чытачам заняць якую-небудзь бок самастойна. Словы пісьменніка будзе бы вяртаюць у мінулае, даюць адчуць тую жыццё.
У маладосці галоўны герой забаўляўся, наведваў балі і меў шмат знаёмых. На адным з такіх выхадаў у святло ён і сустрэў Вареньку. Яго перапаўняюць пачуцці. Ён быццам бы ап'янёны любоўю.
Вельмі шмат апісваюцца самі балі і гэта цудоўна! Гэтыя старонкі даюць магчымасць акунуцца ў тую атмасферу. Асабліва мне спадабаліся апісання знешняга выгляду герояў, выразная характарыстыка іх адзення, яна зачароўвае.
Другая частка аповяду кардынальна адрозніваецца ад першай. Ужо ідзе аповяд пра вайне, аб цяжкіх часах. Чытаць яе нашмат цяжэй, асабіста мне. Першая частка ўсё ж была нашмат больш маляўніча, пазітыўней.
У цэлым жа, твор вучыць нас мець сваё меркаванне, не ісці на повадзе ў навакольных і не адступацца ад сваіх прынцыпаў.
