Паняцце Радзіма - складанае і неадназначнае. Прамаўляючы гэтае слова, кожны з нас уяўляе сваю малую і вялікую Радзіму, месца, дзе ты нарадзіўся і вырас, жывеш у сапраўдны момант. А яшчэ слова "Радзіма" адсылае нас да нашага мінулага і будучыні, бо Радзіма - гэта не толькі лапік зямлі, на якім ты жывеш, але і людзі атачаюць цябе, законы і традыцыі, якія перадаюцца з пакалення ў пакаленне. Радзіма - гэта наша дзяцінства, юнацтва, сталыя гады і спакойная старасць у будучыні.
Для мяне Радзіма - гэта мой дом і горад, мае дзядуля і бабуля, бацька, маці і сястра, традыцыі нашай сям'і. Я шаную ўсіх пералічаных вышэй, а, значыць, шаную і берагу і сваю Радзіму. І ўжо цяпер ведаю абсалютна дакладна, што дзе б я не жыў, калі закончу школу і атрымаю прафесійнае адукацыю, усё роўна мілей за ўсё майму сэрцу будуць менавіта вулачкі горада у якім прайшло маё дзяцінства і юнацтва. Бо тут я зрабіў першыя нясмелыя крокі, пайшоў у школу, здабыў сяброў і пастаянна адчуваў падтрымку сваіх родных і блізкіх.
Радзіма - гэта людзі вакол мяне. Памятаю, як на даволі працяглы тэрмін, мы з бацькамі з'ехалі жыць, працаваць і вучыцца ў вялікі горад і як тады мне здавалася, што я заўсёды буду чужым сярод новых аднакласнікаў і хлопцаў, якія жывуць па-суседстве. Я адчайна сумаваў па роднаму невялікім мястэчку і марыў аб тым, што пройдзе яшчэ некалькі месяцаў, і я вярнуся туды, дзе мне ўсё знаёма і зразумела.
І вось прайшоў належны тэрмін камандзіроўкі бацькі, і мы вярнуліся дадому і пачаў пакутаваць ўжо па новым сябрам і знаёмым і, напэўна, менавіта ў гэты момант я зразумеў, што Радзіма - гэта мая краіна і, што дзе б я ні быў, я буду берагчы і захоўваць яе, паважаць традыцыі грамадства, шанаваць прыгажосць прыроды і выхоўваць беражлівыя адносіны да яе ўжо ў сваіх дзецях, таму што для мяне важна, каб і яны разумелі тое, што Радзіма - гэта самае каштоўнае, што ёсць у чалавека.
|