На жаль, кожны з нас хоць аднойчы чуў фразу, сказаную ў яго адрас «у цябе няма сумлення». Мне здаецца гэта вельмі крыўдным. І бо галоўнае, такія словы можна пачуць нават ад блізкіх людзей, што, на мой погляд, яшчэ горш.
Сумленнем, можна называць тое якасць чалавека, якое прымушае нас адчуваць пачуццё віны і раскаяння, за ўчыненыя правіны або жа, за не зробленыя справы. Адным словам, сумленне прымушае адчуваць пачуццё сораму за дрэнныя дзеі.
Вядома, усе мы не ідэальныя, і кожны з нас можа стварыць. Якое-небудзь няправільнае дзеянне. Але пры гэтым варта адзначыць, што чалавек, які мае сумленне, абавязкова папрасіць прабачэння за сваё памылковае дзеянне, і, вядома ж, паспрабуе выправіць сітуацыю.
У сучасным свеце, кожны чалавек, па-свойму разумее паняцце сумленне. Усё залежыць ад духоўных і маральных якасцяў чалавека. Ёсць людзі, якіх мучыць сумленне за найменшыя недахопы. А ёсць тыя, якія ўспамінаюць аб сумлення толькі ў экстранных сітуацыях. Часта паміж сваякамі і сябрамі, здараюцца канфліктныя сітуацыі, з-за разыходжанні разумення паняцці сумлення.
Больш за ўсё мяне палохаюць і хвалююць эгаістычныя людзі. Мне здаецца, што яны ніколі не адчуваюць пачуцці віны, за свае правіны. Бо нездарма іх называюць эгаістычнымі. Іх цікавяць толькі ўласныя жадання, чужая боль і смутак ім не блізкая.
Але ўсё-ткі, у свеце больш людзей, якія маюць сумленне. Несумленных асоб не так ужо шмат. Кожны з нас павінен паводзіць сябе годна, каб сумленне яго не мучыла. Бо мы і самі хочам, каб з намі абыходзіліся добра, значыць, і мы не павінны нікога хваляваць.
|
