Мне здаецца, што пачуццё ўпэўненасці ў сабе трэба выхоўваць з самага дзяцінства. Я думаю, што гэта пачуццё выхоўваецца бацькамі з нараджэння і прышчапляецца з кожным годам. Людзям, якія маюць гэта пачуццё, жывецца нашмат лягчэй. Яны дамагаюцца вялікіх вынікаў у жыцці. Я ведаю аднаго такога чалавека, гэта мой аднакласнік Ягор. Варта толькі зайсці ў клас, то адразу разумееш, што ён валодае пачуццём упэўненасці. Ён карыстаецца усеагульным павагай. Ён знаходзіцца ў выдатнай спартыўнай форме, і яшчэ не адстае па ўзроўні ведаў. Ён вельмі шмат чытае і можа расказаць.Ягор лепш за ўсіх ведае геаметрыю і вельмі любіць гэты прадмет. Але так было не заўсёды. Спачатку Ягор не разумеў яе, але даў сабе абяцанне быць лепшым у класе. І прыклаўшы намаганні, сапраўды стаў сапраўдным знаўцам! Думаю, што так і працуе ўпэўненасць. Чалавек ставіць перад сабой мэта і дасягае яе, нягледзячы на лянота або неразуменне.
Не ўсе могуць пахваліцца такой сілай волі. Але кожны можа развіць гэта пачуццё ў сабе. Параіўшыся з бацькам, мы вырашылі, што самым лепшым чынам развівае ўпэўненасць у сабе менавіта спорт. Варта толькі зірнуць на прафесійных спартсменаў і адразу зразумела, што яны дасягнулі вялікіх вынікаў дзякуючы веры ў сябе. Трэба займацца спортам, падымаць гантэлі, займацца плаваннем і прабягаць пару колаў ўвечары, нават калі вельмі хочацца. Да прыкладу, Ягор займаецца біятлонам, а гэта спорт, які патрабуе жалезнай сілы волі. Але проста спорт нічога не дасць.Важна ведаць, да якога выніку ты хочаш прыйсці і верыць у сябе і ў свае сілы. Важна выклікаць сабе, што ты дасягнеш поспеху.
Часам людзі баяцца і ім страшна нешта мяняць. Яны думаюць, што створаны шэрымі пахамі і што ўсе вакол дасягаюць поспеху, а яны не. З-за гэтага яны баяцца нават пачаць што-небудзь рабіць. Страх пачынае мяняць іх будучыню ў горшы бок. Але варта толькі прыкласці намаганні, і вынік не прымусіць сябе чакаць. Я вырашыў, што пайду радзе папы і запішуся на секцыю грэка-рымскай барацьбы. А яшчэ, што буду рабіць тое, што раней баяўся. Напрыклад, у нас у парку ёсць атракцыён, пры думцы аб якім мяне раней і не зацягнуць у парк. Але цяпер я цвёрда вырашыў, што абавязкова прокачусь на ім.Мама падказала мне, што развіццю разумовых здольнасцяў дапамагаюць кнігі. І я чытаю па некалькі кніг у месяц, што б быць кемлівым. А самае галоўнае, я паверыў у сябе!
