З ранняга ўзросту бацькі і настаўнікі вучаць нас быць добрымі і сумленнымі людзьмі, адным словам прышчапляюць у нас добрыя манеры. Вядома, яны маюць рацыю, сапраўды вельмі важна быць добрапрыстойным грамадзянінам сваёй краіны. Дзякуючы выхаванню дарослых, мы пачынаем адрозніваць зло і дабро.
Аднак не ўсе дарослыя вучаць дзяцей быць упэўненымі ў сабе. Я лічу ўсё гэта памылковымі дзеяннямі. Бо дзіцяці, любой асобы, неабходна выхоўваць упэўненасць у сабе яшчэ з ранніх гадоў. Больш у старэйшым узросце, усё гэта будзе зрабіць значна складаней.
Да таго ж, дарослыя павінны разумець, што дзіцяці да ўпэўненасці ў сабе трэба прывучаць вельмі акуратна. Бо пры няправільных метадах выхавання, замест ўпэўненага чалавека, можна вырасці асобу. Якая будзе лічыць, што ёй усё дазволена.
На плячах нашых бацькоў, і настаўнікаў ляжыць вялікая адказнасць. Бо ад іх залежыць, якімі мы вырасцем, кім мы будзем у будучыні. І мне ўжо сёння не па сабе ад таго, што хутка я стану дарослым, і мне прыйдзецца выхоўваць сваіх дзяцей.
Выхаванне дзіцяці даволі складаны працэс, у яго шмат тонкасцяў. І я выдатна разумею, што дарослым цяжка выхаваць у нас упэўненасць у сабе. Бо, што і не кажы, многія з іх самі з'яўляюцца няўпэўненымі асобамі. Чаму ж яны такімі сталі? Тут ужо памылкі нашых бабуль і дзядуляў, і, вядома ж, настаўнікаў нашых бацькоў.
Мы, дзеці, ўжо сёння, павінны старацца быць упэўненымі ў сабе асобамі. Не трэба спадзявацца на дарослых, бо самовоспитание, таксама важна ў нашым жыцці.
Усімі сіламі трэба старацца быць заўсёды упэўненым у сабе. Бо такіх людзей чакае поспех і ўдача.
|
