Вобраз галоўнай гераіні ў аповесці «Бедная Ліза» Н.М. Карамзіна
У аповесці паказана любоўная гісторыя паміж сялянкай і панам. Падобныя выпадкі былі звычайнымі для дваран, якія, карыстаючыся сваім статусам, совращали нявінных дзяўчат. Такія сітуацыі заставаліся беспакаранымі і часцей за ўсё не асуджаліся грамадствам. Карамзін з'яўляецца першым пісьменнікам у рускай літаратуры, які ўклаў у свой твор сацыяльны падтэкст – няма магчымасці быць разам людзям з розным становішчам у грамадстве.
Мікалай Міхайлавіч стаў адным з першых пісьменнікаў, які па-новаму тлумачыў жаночы вобраз. У тыя часы, якія паказаў Карамзін, слабы пол не меў свабоды выбару. Дзяўчаты амаль заўсёды выходзілі замуж супраць волі, за чалавека, абранага бацькамі. Калі ж і ўзнікалі адносіны па закліку сэрца, то яны не падтрымліваліся грамадствам, лічачыся амаральнымі. У аповесці ж гераіня любіць па загадзе свайго сэрца, тут аўтар паказвае, што перад Богам усе роўныя.
Назваўшы аповесць «Бедная Ліза», пісьменнік адкрыў чытачам сваё стаўленне да галоўнай гераіні. Яму шкада сялянку. Па-першае, яна з простай сям'і, дзе грошы даводзіцца здабываць цяжкай працай. Па-другое, пасля разрыву адносін з Эраста дзяўчына памірае, таму бедная трактуецца яшчэ і як няшчасная.
Ліза – гэта галоўны жаночы вобраз, які надзелены толькі станоўчымі якасцямі характару. Яна не баіцца працы і не ведае ляноты. Паколькі грошай за арэнду зямлі ім з хворай маці не хапае, дзяўчыне даводзіцца ісці ў горад, каб прадаваць кветкі. Яе сумленнасць можна ўбачыць у эпізодзе, калі Эраст прапануе купіць букет за суму ў некалькі разоў больш, чым стаяць кветкі. Ліза адмаўляецца – ёй не трэба лішняга.
Трапяткое стаўленне аўтара да гераіні аповесці прасочваецца і ў тым, што ён надзяліў простую сялянку правільным вымаўленнем, добра пастаўленай прамовай. Дзяўчына, якая не мае адукацыі, размаўляла як дама з вышэйшага грамадства.
Найбольш важным момантам, які раскрывае вобраз галоўнай гераіні, з'яўляецца яе самагубства. Даведаўшыся пра здраду каханага, дзяўчына, надзеленая усімі хрысціянскімі цнотамі, вырашаецца на адзін з самых страшных грахоў. Звычайна душы грэшнікаў блукаюць неприкаянными, але Карамзін даруе Лізу, паказваючы, што ў іншага жыцця яны абавязкова сустрэнуцца. Такім чынам, паказана стаўленне пісьменніка да свайго персанажу, ён любіць небараку і верыць, што душа яе патрапіць у рай.
Твор напісана без павучанні і павучальнасці. Карамзін не спрабаваў сваім тэкстам чытаць мараль, а ўсяго толькі хацеў выклікаць жаль да сітуацыі і суперажыванне да праблемы маладых людзей.
|
| Категорія: 8-ы клас | Додано: 22.10.2017
|
| Переглядів: 755
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
