Вобраз Хлестакова в камедыі «Рэвізор»
Вобраз Хлестакова в камедыі «Рэвізор». Хлестаков і «хлестаковщина»
Камедыя Н. В. Гогаля «Рэвізор» напісаная вялікім пісьменнікам у 19 стагоддзі, актуальная і да нашага часу. Так хто ж ён, Хлестаков? Па сутнасці гэта дробны чалавечак, якому раптам усміхнулася лёс, хай на нядоўгі час, але адчуць сябе буйным чыноўнікам.
Нічым не характэрны "малады чалавек дваццаці трох гадоў" па апісанні аўтара ўяўляе вобраз звычайнага дробнага чыноўніка ў канторы.
Па словах слугі Восіпа, - ён яшчэ і куціла, які не ўмее зусім зарабляць грошы, а тыя грошы, што прысылаў бацька проста траціў на неапраўданую раскоша. Вось што кажа сам Восіп характарызуючы Хлестакова: «пайшоў гуляць: ездзіць на кані, кожны дзень ты даставай ў кеятр білет, а там праз тыдзень, бачыць — і пасылае на толкучий прадаваць новы фрак».
Да ўсяго іншага ён яшчэ і аматар азартных гульняў.
І вось гэтага дробнага чыноўніка, без гроша ў кішэні, раптам прымаюць за які прыбыў інкогніта рэвізора са сталіцы.
Дробны чыноўнік, проигравшийся ў карты, ледзь вымоливший сабе ежу ў трактарнага слугі, раптам аказваецца ў цэнтры ўвагі.
Спачатку ён напалоханы тым, што да яго зьявіўся городничий, мяркуючы, што на яго данесьлі па прычыне неплацежаздольнасці, але раптам здарылася неверагоднае, - сам городничий даў яму грошы!
Ашаломлены Хлестаков прыпісаў гэта сардэчнай дабрыні гараднічага, а той у сваю чаргу вырашыў выведаць з дапамогай віна як мага больш аб "Рэвізору".
І вось, у працэсе винопития нам адкрываецца яшчэ адно ўласцівасць Хлестакова - самаўлюбёны хлус!
Ён фантастычна, жахліва хлусіць!
Хлусіць аб балах, напісаных ім операх, аб курьерах.
Назаўтра сам Хлестаков ледзь-ледзь памятаў пра сваіх п'яных прамовах, але пра гэта памяталі якія прыйшлі ў жах чыноўнікі.
Неўзабаве да Хлестакову прыходзяць "чалом біць" мясцовыя чыноўнікі ўсіх рангаў, і да яго дайшло, нарэшце, што гэта не "праява сардэчнай дабрыні" мясцовых жыхароў, а проста хабар.
Дурны Хлестаков адмаўляецца прымаць хабару, але просіць пазыку, між тым мясцовыя купцы яму прапануюць "ўзяць натурай", разумны слуга Восіп бярэ "натуру" без зазренія сумлення.
Неўзабаве Хлестаков просіць рукі дачкі гараднічага. І той дае згоду.
Восіп - слуга Хлестакова разумее што гэта можа дрэнна скончыцца, і пераконвае Хлестакова пакінуць горад пакуль не позна.
Хлестаков пакідае горад, папярэдне напісаўшы ліст сябру, якое чытае паштмайстар, і адразу бяжыць дакладваць городничему.
Усе зразумелі, што іх падманулі, але тут грыміць як гром сярод яснага неба яшчэ адна вестка: чыноўнік якая спынілася ў гатэлі патрабуе да сабе!
Сцэна здзіўлення і жаху...
|
| Категорія: 8-ы клас | Додано: 22.10.2017
|
| Переглядів: 820
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
