Вобраз Пугачова у аповесці А. С. Пушкіна "Капітанская дачка"
8 клас. Сачыненне на тэму: "Вобраз Пугачова у аповесці А. С. Пушкіна "Капітанская дачка".
Аповесць А. С. Пушкіна "Капітанская дачка" - унікальная па сваёй сутнасці. Галоўнай адметнай рысай яе з'яўляецца тое, што, як здавалася б, менавіта Маша Міронава павінна была б стаць галоўнай гераіняй аповесці, але няма - яе асноўнымі персанажамі сталі Швабрин, Грынёў і Пугачоў. Пры гэтым апошні, у сваю чаргу, ўвасабляе спалучэнне двух астатніх, паколькі ўвасобіў у сабе іх галоўныя рысы: горшыя якасці Швабрина і лепшыя праявы Грынёва.
Пугачоў - вельмі тонка прадуманая персона ў апавяданні. Спачатку ён узнікае ў якасці загадкавага і дзіўнага чалавека. Ён амаль непрыкметны і досыць таемны па сваёй натуры чалавек. Але па ходзе аповесці Пугачоў пачынае паступова запаўняць сабою ўсю прастору падзей і ўвагі. Ён спачатку вядзе таемныя перамовы з гаспадаром заезнага двара, які вельмі нагадвае нейкага разбойніка. Пугачоў паўстае перад намі ў вобразе незразумелага дзіўнага чалавека, які той ці уцякач, ці то проста п'яніца ("заклаў кажух у целовальника", то бок, за гарэлку).Але яго "вогненныя вочы" дэманструю чалавека выдатнага. У сне Грынёва ён ужо паўстае як чалавек, у якім спалучаюцца хітрасць і спрыт, раптоўная ласковость і зверства. Ён з'яўляецца вельмі складаным чынам у аповесці. Чытачу прадстаўлена магчымасць увесь час раскрываць у ім што-нешта новае і непрадказальнае.
Пугачоў вельмі катэгарычны і жорсткі, калі загадвае пакараць смерцю абаронцаў крэпасці і засячы жонку каменданта. Гэтым ён выклікае да сабе непрыязь і засмучае чытача. Але тут жа мы бачым, што ён шануе ў навакольных вернасць і шчырую праўдзівасць. Менавіта гэта і прыцягвае яго ў Гриневе. Ён пачынае давяраць яму і вельмі засмучаецца, даведаўшыся, што Гинев падмануў яго. Але ўсё ж ён не помслівы па адносінах да гэтаму хлопцу і з чысцінёй душы ён кажа: "Пакараць смерцю так пакараць смерцю, мілаваць так мілаваць". І проста адпускае Грынёва з нявестай, ды і яшчэ дае пропуск ва ўсе падуладныя яму вобласці.
Галоўны персанаж ўмее разбірацца ў людзях і выразна гуляе на публіку, прадстаўляючы сябе ў ролі цара, як яго абзывалі прастачыны. Ён выдатна разумее, што той, хто баіцца, той паважае і дзвесце разоў падумае перш, чым падмануць ці падставіць. Але сваіх абраных людзей ён высока цэніць і аберагае. Перад Гриневым ён не імкнецца выглядаць царом і амаль адкрыта кажа, што з'яўляецца проста самазванцам, параўноўваючы сябе з Грышкам Отрепьевым.
Пушкін малюе Пугачова вельмі насычанай асобай: то ён выступае ў ролі тырана, то ён - самаадданую вызваліцель беднага народа. Гэты персанаж сабраў у сабе цэлую галіну супрацьлегласцяў і менавіта гэта дапамагае аўтар раскрыць паўнату ладу.
