Воскресенье
05.05.2024
10:26
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 8
Гостей: 8
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 8-ы клас

Водгук аб навэле П. Мэрымэ "Матэа Фальконе"


Жорсткія норавы і звычаі корсиканцев, мы бачым у гэтай навелы Праспэра Мэрымэ. Цяжка сказаць, хто мае рацыю або вінаваты ў гэтым аповедзе, аднак, я ніколькі не ўхваляю ні ўчынак хлопчыка, які з прагнасці аддаў чалавека, ні ўчынак яго бацькі – жорсткага забойцы.

У Корсіцы – свае норавы, сярод пастухоў дапамогу маглі знайсці любыя мяцежнікі і злачынцы, пастухі не выдавалі правасуддзя бандытаў, і тым і іншым гэта было на руку, адны знаходзілі прытулак, іншыя карысць і абарону ў асобе бандытаў.

Асаблівым павагай сярод жыхароў макі, карыстаўся багаты карсіканец Матэа Фальконе, ён быў багаты, моцны і трапнасці яго мог бы пазайздросціць любы стрэлак. Не гледзячы на тое, што Матэа жыў у свеце з усімі, яго баяліся, аднойчы ён забіў чалавека, але пазбег пакарання правасуддзя.

У Матэа ёсць сын, гэты сын быў надзеяй і Матэа вельмі любіў яго. Чытаючы навэлу, мы бачым, што яго сын Фортунатто, на жаль, вельмі любіў рэчы і грошы, хлопчык быў карысьлівец і вельмі прагны.

Аднойчы, беглы злачынца паранены ў сцягно, папрасіў дапамогі ў хлопчыка, каб той схаваў яго ад пераследвалі яго салдат. За залатую манету хлопчык згаджаецца гэта зрабіць, Фортунатто хавае ўцекача ў капіцы з сенам, а для большай пераканаўчасці паклаў на гэтую капу котку з кацянятамі.

Калі прыйшлі салдаты, яны сталі распытваць хлопчыка аб сбежавшем злачынцу, хлопчык проста ляжаў на кучы і гладзіў кошку, ніякія пагрозы не змаглі напалохаць хлопчыка і тады старшына вырашыў папросту падкупіць яго. За гадзіны з ланцужком Фортунатто выдаў ўцекача, пры гэтым хлопчык кінуў да яго ног залатую манету, яшчэ больш прынізіла палоннага.

Вярнуўся ў хату бацька, убачыў палоннага і салдат, і даведаўся, што яго сын стаў здраднікам, больш таго, абражаны злачынец назваў дом Мацея домам здрадніка, і дарэмна Матэа спрабаваў папрасіць прабачэння за свайго сына – ў адказ ён чуў грубасць і праклёны.

Жорсткі канец навелы – бацька адводзіць сына далей ад дома, просіць яго чытаць малітвы і, нарэшце, забівае сына-здрадніка. Напэўна, гэта яму было ўсё ж нялёгка зрабіць, але не гледзячы на слёзы жонкі і просьбы аб памілаванні ён усё-такі гэта зрабіў. 

Застрэліўшы сына, ён пайшоў, ні разу не павярнуўшыся назад, а калі ўвайшоў у дом сказаў, што «ён памёр хрысціянінам, замоўце па ім паніхіду».

Мы можам сказаць – што Матэа жорсткі, бязлітасны забойца, аднак я думаю, што абставіны вымусілі яго зрабіць гэта, бо пасля гэтага ўчынку сына, падвергнуліся б небяспекі не толькі ён сам, але і ўся яго сям'я і ўся яго жыццё ператварылася б у суцэльны пекла. Атрымаць мянушку «Бацька здрадніка» і жыць з сынам здраднікам ён бы не змог, я думаю, таму ён здзейсніў гэты страшны ўчынак.


Категорія: 8-ы клас | Додано: 22.10.2017
Переглядів: 820 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar