Нарэшце наступілі доўгачаканыя восеньскія канікулы. Гэта значыць, што можна крыху адпачыць і набрацца сіл перад чарговым навучальным этапам.
У гэтым годзе я планую адпачыць на прыродзе. Мне надакучае гарадскі шум і мітусня. Хочацца збегчы ад усяго гэтага куды-небудзь далей. Мы з бацькамі арандуем невялікі катэдж каля лесу. Месцы там дзіўныя! Адразу адчуваецца яднанне з прыродай.
Мы з бацькам і малодшым братам будзем разам хадзіць у лес за грыбамі. Мама будзе чакаць нас у катэджы, і рыхтаваць на вячэру што-небудзь смачненькае. Вядома ж, яна не зможа не хвалявацца за нас. Мама будзе хвалявацца і баяцца, што мы заблудимся ў лесе. Аднак мы возьмем з сабой компас, які дапаможа нам знайсці дарогу дадому.
Увечары мы ўсе разам будзем вячэраць, і дзяліцца ўражаннямі, атрыманымі ад нашага адпачынку ў лесе. Я зраблю шмат фатаграфій дрэў, жывёл і птушак. Лясныя насельнікі не любяць залішнюю ўвагу да сябе. Тым не менш, я спадзяюся, што мне ўдасца зняць каго-небудзь цікавага. Напрыклад, саву або лася. Будзе выдатна глядзець па вечарах на здымкі, і ўспамінаць восеньскія вакацыі, праведзеныя ў лесе.
Тыдзень праляціць незаўважна. Калі мы будзем збірацца назад дадому, то абавязкова грыбоў назбіраем. Восеньскі лес так шчодры на падарункі! Толькі і паспявай зазіраць пад кусцікі і лісточкі, дзе прытаіўся чарговы грыб. Апалае лісце таксама спатрэбіцца ў гаспадарцы. З яе можна зрабіць прыгожы гербарый і аднесці ў школу. Сасновыя і яловыя шышкі стануць выдатным упрыгожваннем для навагодняй ёлкі. Таму я прихвачу з сабой парачку.
Лес дорыць людзям унікальныя і непараўнальныя ўражанні. Восень нагадвае аб сабе жоўтай і чырвонай лістотай. Паўсюль чуваць шоргаты і шэпт лесу. Тут існуюць свае законы, якія незразумелыя нам, гараджанам.
Я ўпэўненая, што восеньскія вакацыі стануць проста незабыўнымі. Вельмі шкада, што хутка трэба зноў вяртацца ў школу.
