Сачыненне для 9 класа на тэму «Будучыня пачынаецца сёння»
Як зразумець вышэй азначаную фразу? Я яе разумею так, што будучыня за намі, за маладой зменай. Бо рана ці позна нам трэба будзе стаць кіраўнікамі сваёй краіны. І ад таго, як мы будзем падрыхтаваныя да гэтага, залежыць будучыня Радзімы.
Можа быць некаторыя і не падтрымаюць мяне, але ўсё ж такі хачу выказаць сваю думку: наша далейшая жыццё пазначаецца мне туманна, калі не сказаць змрочна. З-за чаго? Усё, што ад таго, што мае аднагодкі ніколі не хочуць думаць аб будучыні, не толькі сваім, але і краіны ў цэлым. Многіх не цікавіць палітыка, не прыцягвае мастацтва, а тым больш ім чужыя высакароднасць і этычныя нормы. У іх галовах ўсяго на ўсяго адна думка - як бы пабольш зарабіць грош. Іншых больш прыцягвае прыгожая жыццё, прэстыжныя навучальныя ўстановы, дзяўчаты з багатых сем'яў і тачкі па-строме. З маладосці яны спрабуюць зацвердзіцца ў жыцці толькі з пазіцыі сілы і перавагі над іншымі. І ўсё гэта ім падавай цяпер і неадкладна. Вось якімі памкненнямі і намерамі поўная іх пачынаецца жыццё.
Ужо куды тут Шэкспіру са сваім "быць ці не быць", калі ўся філасофія, намеры і жаданні зводзяцца толькі да наяўнасці неймаверна талстога, партманэ, шчыльна набітага зялёнымі баксамі. Якія пры гэтым могуць быць "прыгажосць", "жаль", "сорам" або нават "каханне"? Для такіх маладых людзей усё пералічанае - фантазіі інтэлігентных побирушек. Так разважае ў сваёй большасці сучасная моладзь, а старэйшае пакаленне ва ўпор не бачыць, як іх дзеці ператвараюцца ў чэрствы прагматыкаў, здольных нанесці непапраўную шкоду нашай будучыні і дзяржаве.Яны імкнуцца толькі да назапашвання, уласцівым першай стадыі развіцця капіталізму. Ад гэтага з жахам сышлі найбольш развітыя замежныя дзяржавы, як ад непрымальнага шляху, а мы паўтараем іх памылкі.
Можа быць, я занадта прадузята абмаляваў тое, што адбываецца і ў нашым розуме яшчэ цепліцца тоненькі праменьчык надзеі на лепшую будучыню, але жыццё паказвае як раз тое, што ёсць на паверку. А бо рэчаіснасць можа апынуцца нашмат страшней. Таму мой прагноз толькі прымушае задумацца над становішчам спраў сярод моладзі. Бо я і мне падобныя з сумам глядзяць у будучае, якое пачынаецца ўжо сёння, а не ў аддаленым часе.Трэба ўжо цяпер прымацца за вырошчванне парасткаў цеплыні ў чалавечых адносінах, падымаць адораных падлеткаў, прывіваць добрыя пачуцці і выкараняць праўленне залатога цяля.
