Чаму мы імкнемся да пераменаў?
«Пераменаў, мы чакаем пераменаў», - такія словы гучаць у песні вядомага рок-выканаўцу Віктара Цоя. Але навошта чалавеку патрэбныя гэтыя метамарфозы? Няўжо не лепш стварыць для сябе так званую «зону камфорту», і жыць у яе рамках, дзе ўсё знаёма, звыкла і бяспечна. Але чалавек – не птушка, і яму недастаткова «ўтульнага гнязда», ён патрабуе развіцця, хоча, падобна першаадкрывальніка, няспынна пашыраць межы існуючага для яго свету.
Дзяржава патрабуе развіцця, прагрэсу, руху ад менш здзейсненага да больш здзейсненага. Тое ж самае адбываецца на ўзроўні асобнай асобы, нават калі гэты індывідуальны прагрэс прымае такія дробныя формы, як, скажам, рамонт кватэры або змена аднаго аўтамабіля іншым. Гэта дае магчымасць жыць далей.
Чалавек істота амбіцыйнае, і яму неабходна пастаянна чагосьці дасягаць, каб задаволіць гэтыя амбіцыі. Ёсць, праўда, сярод нас шмат кансерватыўных асобаў, якія імкнуцца да захавання існуючага ладу як унутры сваёй сям'і, так і ў дзяржаве, свеце. Прыхільнікі захавання існуючага устоя добрыя сваім сталасцю, прастатой і яснасцю меркаванняў, але такім людзям не хапае гнуткасці, яны схільныя да аднабаковаму мыслення і адмаўлення сэнсавых адценняў: для іх існуе толькі «чорнае» і «белае», цяга да ідэалізацыі, немагчымай у сучасным полікультурным свеце.Іх недахоп заключаецца ў тым, што часцяком яны наўмысна ці міжволі спрабуюць навязаць сваю закасцянеласці іншымі, хаця б сваім дзецям і ўнукам. Праўда, ад так званых «рэвалюцыянераў» карысці не больш: яны часцяком з'яўляюцца людзьмі эмацыйнымі, не ў меру суб'ектыўнымі, часам нават лёгка внушаемыми, павярхоўнымі. Тут добра падыдзе прыклад Уладзіміра Маякоўскага, які, пасля, быў вельмі расчараваны рэвалюцыяй, ідэю якой ён так люта падтрымліваў у першыя гады яе развіцця.
Як па мне, чалавеку з яго адвечнай цягай да пераменаў усё ж варта заўсёды імкнуцца да «залатой сярэдзіне». Пара прызнаць, што некаторыя рэчы варта пакінуць такімі, якімі яны ёсць. Гэта, у прыватнасці, такія паняцці, як сям'я, сяброўства, Радзіма, бо іх разбурэнне прывядзе да низвержению маральнага аблічча грамадства. У чалавека заўсёды павінен заставацца элемент сталасці, яго карані, маральны стрыжань, якія не дазволіць яму «расхістаць», стаць «лаяльным» у дрэнным сэнсе слова, не апусціцца да подласці і крыважэрнасці ў сваіх амбіцыях.
|
| Категорія: 9-ы клас | Додано: 22.11.2018
|
| Переглядів: 540
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
