Сачыненне для 9 класа на тэму «ці Заўсёды я трымаю слова»
Даваць абяцанні лёгка, але як жа цяжка часам даводзіцца іх трымаць і притворять ў жыццё. У любы час цаніліся людзі, якія ўмеюць трымаць слова. Кожны марыць пра таварыша, сябра, на якога можна пакласціся. Такі чалавек па праве лічыцца надзейным. Аднак, прад'яўляць патрабаванні да іншым не складае адмысловай працы. А калі ж задаць пытанне самому сабе: «ці Заўсёды я трымаю слова?».
За сябе магу сказаць так: я імкнуся трымаць дадзеныя абяцанні. Але жыццё — штука непрадказальная. Часам бываюць абставіны, незалежныя ад нас. Так, мы можам дамовіцца з сябрамі аб сустрэчы, выкажам здагадку, у стадыёна, дзе ў пяць гадзін пачнецца доўгачаканы матч. Але доўгі чаканне аўтобуса на прыпынку, а затым корак на дарозе, з прычыны аварыі, згуляюць мне не на руку. Як выканаць абяцанае ў такой сітуацыі?
Тут таксама існуе варыянт не падвесці таварышаў. Дастаткова проста патэлефанаваць і папярэдзіць, каб, як гаворыцца, «сямёра аднаго не чакалі». Хлопцы могуць ісці глядзець футбол, а я са спакойнай сумленнем дабяруся да месца і далучуся да прагляду. У дадзеным выпадку я й выкажу сваё паважлівае стаўленне і не спровоцирую канфліктных сітуацый.
Рэдка здараюцца моманты, калі аб абяцаным я проста забываю. Тады пачуццё сораму авалодвае мной і я стараюся як мага хутчэй прынесці прабачэнні тым, каго падвёў.
Прызнаюся, што некалькі разоў сам трапляў у ролі ашуканага. Чалавек, на якога я разлічваў, не трымаў слова. Паверце, гэта вельмі крыўдна і вельмі непрыемна. Але і з гэтых сітуацый, я пастараўся атрымаць каштоўны вопыт, а таксама адчуў у поўнай меры, што адчувае чалавек з няспраўджанымі надзеямі.
У зняволенні хочацца зрабіць выснову аб тым, што абяцанне дарагога варта. Таму не абдумаўшы, не варта раздаваць іх. Калі ты поўны ўпэўненасці, што выканаеш абяцанае, тады смела обнадеживай іншых. У адваротным выпадку не варта хваляваць блізкіх і падрываць іх давер да сябе. Альбо ж можна сказаць: «Я паспрабую зрабіць усё, на што хопіць маіх сіл». Вось тады ўсё і складзецца ўдала.
