У дваццаць першым стагоддзі, большасць людзей думаюць толькі пра грошы, сваім асабістым дастатку, а гэтак жа шукаюць выгаду ў многіх рэчах. У цэлым гэта эгаізм, думаць толькі аб сабе, бо ў нашым свеце не так мала, і добрых людзей, які гатовы ў любую хвіліну "аддаць апошнюю кашулю". Часта здараецца, што такія людзі аб'ядноўваюцца ў супольнасці і фонды, не выключаны гэтак жа групы. Адным словам, гэта дабрачыннасць.
Дабрачыннасць - гэта тое, калі ты дапамагаеш жыве ў нястачы не чакаючы нічога ад яго наўзамен. Бескарыслівыя ўчынкі ў нашым свеце можна сустрэць вельмі рэдка. Варта адзначыць, што дабрачыннасць дзеліцца на некалькі тыпаў. У першую чаргу, мне здаецца гэта падтрымка хворых дзяцей, дзяцей-інвалідаў або нават галадоўнікаў, а так жа дзяцей без сям'і. Мы часта не заўважаем, што практычна кожны на гэтай планеце мае патрэбу ў чыёй-то дапамогі. У выпадку з дзецьмі, яны не здольныя самі сабе дапамагчы, пракарміць ці суцешыць. Таму больш дарослыя імкнуцца дапамагчы такім дзецям, як маральна, так і матэрыяльна.У наступную частку дабрачыннасці ўваходзяць інваліды ці людзі не здольныя рухацца, гаварыць, альбо проста адрозніваюцца ад нас з вамі. Такім людзям вельмі цяжка жыць, у асаблівасці ў адзіноце. Ім патрэбна ў асноўным маральная падтрымка практычна любога чалавека. Гэтак жа, немалаважнымі з'яўляецца старэйшае пакаленне. Мноства пажылых людзей пакутуюць ад розных хвароб кожны дзень. У асноўным, дзеці, якія ўжо лічаць сваіх бацькоў занадта старымі адпраўляюць іх у дом састарэлых, тым самым пазбаўляю саміх сябе ад іх цяжару.Гэта жудасны ўчынак, бо бацькі гадуюць нас з вамі, а мы проста кідаем іх. Моладзь, якая лічыць гэта не правільным вельмі часта прыходзяць у дамы састарэлых, каб хоць як то дапамагчы пажылым людзям.
На самай справе, калі гаворка заходзіць аб дабрачыннасці, большасць людзей пачынаюць думаць аб велізарных сумах і гэтак далей. Але ў рэальнасці, многім людзям не патрэбныя грошы, такім людзям у асноўным патрэбна клопат і ўвагу, нават часам звычайнага размовы хопіць, каб зрабіць жыццё мае патрэбу хоць бы крышачку весялей і ярчэй.
Не выключана, што грошы гуляюць тут велізарную ролю, бо без сродкаў не купіць лекаў, каб вылечыць каго-небудзь, або нават не купіць чыстае пасцельная для людзей пажылога ўзросту. Я лічу, што дзяржавам усяго свету, каштуе нашмат больш надаваць увагу добрым справах. Але ў першую чаргу, я заклікаю ўсіх людзей да таго, каб стаць хоць крышачку дабрэй. Працягнуць руку дапамогі таму, хто мае патрэбу і не думаць аб далейшай выгадзе. Бо гэта так прыемна бачыць шчырую ўсмешку на твары таго, каму ты дапамог.
|
