Сачыненне на тэму «Добра і дрэнна», 9-ы клас
Так, згодны, назва майго сачынення вельмі нават тыповая і ані не арыгінальны. Але што парабіць, калі гаворка пойдзе менавіта пра антонимах "добра" і "дрэнна".
Сёння днём я завёў размову пра гэта з добра знаёмым мне чалавекам, каб пацвердзіць свае развагі ў гэтым пытанні. І вось што мы абодва зразумелі: на кожнага чалавека з дзяцінства прывучаюць да дадзеных паняццях, маўляў, не рабі так, гэта дрэнна, лепш паступаць вось так, бо гэта добра. Напрыклад, маленькаму дзіцяці кажуць, што абзываць іншых гэта дрэнна, і мы пачынаем старацца быць лепш, каб нас яшчэ больш любілі бацькі, сябры, навакольны свет, бо мы робім тое, што абсалютна процілеглае слову "дрэнна", а значыць, робім добра.
Іншы прыклад. З пачатковых класаў нам спрабуюць убіць у галаву, што вучыцца гэта добра, а добра вучыцца - яшчэ лепш, бо гэта дапаможа нам у будучыні дамагчыся пэўных вышынь, стаць вядомымі персонамі, не жыць у беднасці і г. д. І мы стараемся, сапраўды стараемся вучыцца, бо гэта добра, ну а не вучыцца, значыць, дрэнна.
Але што на самай справе маецца на ўвазе пад гэтымі паняццямі? А давайце паразважаем.
Майго старэйшага брата выхоўвалі ў строгасці, зрэшты, як і мяне. Была сітуацыя, калі мой братка, будучы маленькім дзіцем, прысвоіў сабе ў пясочніцы чужы чырвоны совочек і прынёс яго дадому. Наша мама, убачыўшы чужой савок, - у нас такіх не было, - прымусіла Арцёма прызнацца, што ён яго скраў. Затым разам з бацькам адправіла маленькага сына да таго хлопчыку, які пазбавіўся гэтага совочка пасля супрацьпраўных дзеянняў майго дробнага брата, каб вярнуць гэты кавалак пластмасы, прынёсшы свае прабачэнні і абяцаючы, што такога больш не паўторыцца.
Але вось вам іншая сітуацыя. Так як мы ў дзяцінстве спрабавалі дапамагаць усім, чым можна, неўладкаваным сем'ям, мяне ведалі многія дзеці. І вось, з адной дзяўчынкай я вельмі добра размаўляла. Аднойчы, шпацыруючы, мы зайшлі ў краму, дзе на прылаўку ляжала булка хлеба, а прадаўца побач не было. Мая сяброўка ціхенька забрала гэтую булку хлеба, пакуль нас ніхто не бачыў, і загадала мне ўцякаць разам з ёй з крамы, што мы і зрабілі. Калі мы ўжо былі далёка ад крамы, я падышла да яе і сказала: "Ань, гэтага рабіць нельга, гэта дрэнна".На што Аня здзіўлена на мяне паглядзела і сказала, што яе гэтаму навучыла мама і сказала, што гэта і не добра, і не дрэнна, маўляў, кожны выжывае, як можа.
То ёсць сэнс дадзеных слоў фарміруецца з дзяцінства і нясе ў сабе пэўную сутнасць, але яна розная для кожнага з нас.
|
