Думкі пра ролю прыроды ў жыцці чалавека
Я думаю, што прырода ёсць крыніцай цудоўнай прыгажосці, якая пастаянна радуе вока і напаўняе нашы сэрцы выдатным.
Бясконца можна глядзець на агонь і ваду, але і на велічную прыгажосць прыроды. Колькі ж гэтая велічная спадарыня стварыла цудаў: і далікатныя кветкі, і магутныя горы, і мудрыя дубы. Не дзіўна, што шмат мастакоў пісалі пейзажы, такія як Куінджы, які напісаў месяцовую ноч на Дняпры. Гледзячы на яго карціну ў паветры адчуваецца лёгкая прахалода, а сама рака, асветленая месяцам, зачароўвае. Прыгажосць прыроды можна ўбачыць не толькі малюючы яе алоўкам або фарбамі, але і чытаючы выдатнае верш. Напэўна, кожны чуў пра Адама Міцкевіча.У яго паэтычнай рубрыцы "Крымскія санеты" можна ўявіць загадкава-велічны Крым. Не гледзячы, на тое, што паэт захапляецца гэтым цудоўным краем, ён сумуе па роднымі небам і зямлёй. Адам Міцкевіч з трапятаннем успамінае пра родных лясах і палях, і цяпер паэт перастае захапляцца прыродай Крыму. Яна пачынае сумаваць разам з ім, быццам адчувае глыбокія перажыванні Міцкевіча. Я ўпэўненая, што так бывае з кожным. Мы захапляемся прыродай, любуючыся ёю, але як толькі ў сэрца ўрываецца смутак, на ўсё быццам апранаецца шэрая вэлюм. Прырода-матухна звязана з намі нябачнымі ніткамі.Яна здольная як перажываць, так і радавацца разам з намі, падзяляць усе нашы хвалявання.
Прырода – гэта крыніца прыгажосці, якая не можа не дакрануцца сваёй душой да сэрца чалавека.Я лічу, што нават самы грубы чалавек хоць раз, але адчуваў зялёнае дотык прыроды-матухны, якое так і ахутвае выдатным. У прыродзе мы можам знайсці ўсё: натхненне, супакаенне, прыгажосць і сапраўдную магію. Да жаль, людзі знішчаюць прыроду ўсё больш і больш дзеля ўласнай выгады, не задумваючыся аб наступствах і яе ролі ў нашай жыцця. Я думаю, нам пара спыніцца і падумаць аб нашых жахлівых дзеяннях, якія нясуць за сабой разбуральныя і глабальныя наступствы.Людзі, калі ласка, беражыце прыроду!
|
| Категорія: 9-ы клас | Додано: 23.10.2017
|
| Переглядів: 1305
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
