Фізічнае развіццё чалавека вызначае яго здольнасць прыкладаць фізічныя намаганні. Узровень фізічных здольнасцяў залежыць ад ступені развіцця цягліцава-рухальнага апарата, функцыянавання дыхальнай і крывяноснай сістэм, а таксама органаў пачуццяў.
Падтрыманне высокага ўзроўню фізічнага развіцця вельмі важна для правільнага функцыянавання арганізма чалавека з ранняга маленства да старэчых гадоў. Таму фізічнае выхаванне з'яўляецца адным з асноўных напрамкаў развіцця асобы, садзейнічае правільнаму фізічнаму фарміраванні юнага арганізма. Але і ў дарослым узросце варта падтрымліваць добрую фізічную форму і высокую актыўнасць. Лепшы спосаб - гэта рэгулярныя заняткі спортам, якія спрыяюць захаванню добрага самаадчування і моцнага здароўя.Фізічная актыўнасць памяншае рызыку многіх захворванняў, прадухіляе атлусценне, умацоўвае імунную сістэму, змагаецца са стрэсам, а таксама спрыяе добраму настрою бадзёрасці. Існуе мноства формаў і відаў фізічнай актыўнасці.
Да найбольш папулярным належаць: язда на ровары, пешыя прагулкі, футбол, баскетбол, валейбол, іншыя камандныя гульні, а таксама плаванне і бег. Менш распаўсюджаныя спартыўныя віды барацьбы, верхавая язда, культурызм і розныя віды гімнастыкі. Многія людзі займаюцца сезоннымі відамі спорту: узімку ездзяць на лыжах або каньках, а летам плаваюць, займаюцца серфінгам або веласпортам. Зрэшты, не абавязкова займацца канкрэтнай спартыўнай дысцыплінай. У некаторых выпадках спорт цалкам могуць замяніць штодзённыя прагулкі з сабакам, ранішняя гімнастыка або праца на прысядзібным участку.Галоўнае, каб выкананне фізічных практыкаванняў прыносіла задавальненне, а мышцы цела нагружалі раўнамерна.
Існуюць розныя тэсты, якія вызначаюць ўзровень фізічнага развіцця чалавека - у тым ліку спецыялізаваныя, распрацаваныя інстытутамі фізічнай культуры і спорту.
Частка з іх носіць універсальны характар, а частка прызначана выключна для пэўных узроставых груп, спартсменаў канкрэтных відаў спорту і катэгорый і г. д. Тэсты могуць быць індывідуальнымі і групавымі. Часцей за ўсё яны ўяўляюць сабой комплексы практыкаванняў, на падставе якіх ацэньваецца псіхафізічнае стан дадзенага чалавека.У першую чаргу выпрабоўваецца ўзровень развіцця маторыкі: сіла (уменне пераадольваць знешняе супраціў і супрацьстаяць яму цягліцавымі намаганнямі), вытрымка (здольнасць да выканання працяглых цягліцавых намаганняў пэўнай інтэнсіўнасці), каардынацыя (гатоўнасць да аптымальна дакладным і накіраваным рухам), гнуткасць (ступень эластычнасці цягліц, сухажылляў і звязкаў, дыяпазон рухаў), а таксама шпаркасць, спрыт і хуткасць рухаў.
