Вось адгрымеў апошні званок і я вырашыў не марнаваць час дарма, а пайсці і зарабіць сабе грошай, так як прасіць у бацькоў было сорамна, а грошай, як вядома хочацца ўсім. Усё пачалося з таго, што працу як аказалася знайсці няпроста, але мне дапамог мой малодшы сябар. Яго дзядулю якраз быў патрэбен працаўнік на лета, зарплата хоць і невялікая, выходзіла прыкладна 200 - 250 рублёў у дзень, але гэты чалавек мяне ўсім пачаў навучаць. Першае, што я пачаў рабіць, так гэта обкапывать лункі вакол дрэў і іх паліваць, падкормліваць і абрэзаць.Праца даволі цікавая хоць і манатонная, але як ён казаў у жыцці вопыт лішнім не будзе. Гэта мой занятак працягвалася каля тыдня.
У суботу я скончыў і атрымаў сваю першую зарплату, гэта было велізарнае задавальненне трымаць у руках заробленыя сваёй працай грошы. У нядзелю ў мяне быў выходны я гуляў і мог сабе купіць што-небудзь смачненькае, гэта невымоўнае адчуванне. У панядзелак мы рассаживали трускаўку і як мне патлумачылі яе лепш саджаць пад чорную плёнку, каб не расло пустазелле. Для мяне гэта было ў навінку, калі кладзеш плёнку, а потым на месцы трускаўкі вырезаешь кружочкі, і выходзіць так прыгожа, ніколі б не падумаў, што можна так рабіць.
Мяне навучылі касіць траву, культываваць, абрэзаць маліну і вінаград, даглядаць за сваім участкам і атрымліваць ад гэтага задавальненне. Мяне навучалі і за гэта яшчэ плацілі грошы. Мяне перапаўняла пачуццё гонару, што я магу сабе зарабіць, і ў мяне заўсёды ёсць грошы, у адрозненні ад маіх аднагодкаў, якія прогуляв ўсё лета, не мелі ў кішэні ні граша. І я зразумеў фразу гэтага добрага чалавека, што працаваць не сорамна, сорамна не працаваць.Я лічу, што мае канікулы прайшлі паспяхова, я шмат чаму навучыўся і зразумеў, што каб чаго-то дамагчыся ў жыцці, трэба старанна вучыцца і працаваць, і тады жыццё будзе складвацца добра, галоўнае ніколі не ленавацца.
|
