Раман "Яўген Анегін" напісаны А. С. Пушкіным як апавяданне аб сэнсе быцця. Яго філасофскі стыль выяўляецца ў тым, што аўтар раскрывае праблемы барацьбы дабра са злом ўнутры чалавека. І тут мы бачым супрацьстаянне двух розных па сваім складзе людзей: Яўгена Анега і Таццяны Ларынай. Яўген паказаны, як чалавек бессэнсоўны, жорсткі, сее вакол сябе абыякавае стаўленне да іншых, у той час, як Таццяна - дзяўчына з зусім процілеглымі поглядамі. Галоўным крытэрыем яе жыцця з'яўляецца не што іншае, як каханне, вернасць, адданасць свайму мужу, клопат аб сваіх блізкіх.Толькі ў гэтым яна бачыць сваё шчасце. Ёй даводзіцца мірыцца з драконаўскімі правіламі жыцця, якія пазбаўляюць чалавека шчасця. Пры гэтым яна паказвае ўсю сваю ўстойлівасць і вялікую маральную сілу.
У адрозненне ад Таццяны Яўген апісаны як чалавек абыякавы да пачуццяў іншых людзей, абыякавы. Ён спакойна з'язджае, пакідаючы Таццяну ў роспачы пачуццяў. Яму ўсё роўна, што будзе далей з дзяўчынай, ці выйдзе яна замуж ці так і застанецца старой дзевай. Забіўшы на дуэлі Ленскага, ён з'язджае з вёскі ў надзеі, што "вольнасць і спакой замена шчасце." Як жа ён памыліўся! Але зразумеў сваю памылку занадта позна. Сустрэўшы Таццяну, ён быў уражаны яе халодным позіркам. І толькі цяпер ён улюбляецца ў яе. Безаглядна, па-сапраўднаму.Ён піша ёй ліст, у якім не толькі распавядае аб сваёй любові, але і спрабуе растлумачыць свае ўчынкі, сваё абыякавасць да яе ў мінулым: "...Сваю постылую свабоду я страціць не захацеў."
І вось цяпер яго закаханасць змушае яго пісаць да яе. Але ён не атрымлівае адказу ні на другое, ні на трэцяе ліст. І толькі пры сустрэчы ў доме Таццяны, яна са слязьмі на вачах прызнаецца, што ўсё яшчэ працягвае любіць яго. Але - на жаль, на яго любоў яна адказаць не можа, так як "...іншаму аддадзена і буду стагоддзе яму верная". У гэтым уся Таццяна, яе вернасць і адданасць мужу, хай і не любімаму. Але якое ж жорсткае пакаранне атрымаў Анегін за сваю ўяўную свабоду. Толькі цяпер ён разумее, наколькі ён памыляўся.
Гэты момант з'яўляецца развязкай рамана. І калі раней Яўген размаўляў з Таццянай з высокая, то тут іх ролі памяняліся. Цяпер ужо яна ставіцца да яго з халоднасцю, не дазваляючы ні сабе, ні яму праявы сапраўдных пачуццяў. Яўген жа разумее, што сапраўднае шчасце магчыма толькі тады, калі побач ёсць чалавек, роднасны яму ў душэўных парывах. Гэта дае яму надзею на тое, што ён адродзіцца маральна, стане дабрэй і больш уважліва па адносінах да іншых.
Раман "Яўген Анегін" з'яўляецца самым яркім творам А. С. Пушкіна, які аказаў моцны ўплыў на развіццё рускай літаратуры.
