Скульптуры вядомыя людзям пачынаючы з каменнага стагоддзя. Шмат гадоў таму, яшчэ да нашай эры, у старажытным Егіпце было пакладзена пачатак гэтага найвялікшага мастацтва. Першым матэрыялам для скульптур з'яўляўся камень, пазней выкарыстоўвалі косткі мамантаў і гліну.
Старажытныя шэдэўры былі простымі, часцяком плыўныя лініі адсутнічалі, назіралася асіметрыя. Галоўнай тэматыкай твораў былі людзі і жывёлы.
З часам вялікі ўклад у развіццё скульптуры зрабілі грэчаскія майстры, якія пачалі выкарыстоўваць кераміку ў сваіх працах. Менавіта тады творы мастацтва паўсталі перад гледачамі ў іншых формах. Скульптуры сталі больш вытанчанымі, з'явіліся плыўныя лініі. Да тэматыцы мінулых стагоддзяў далучылася тэматыка малюнка высокіх і магутных атлетаў. Многія майстры, выконваючы свае працы, спрабавалі адлюстроўваць рэалізм таго часу.
Скульптуры рымскіх майстроў узніклі пазней. Яны былі блізкія да грэцкіх, ці з'яўляліся іх відавочнымі копіямі. У той перыяд стваралася шмат бюстаў імператараў і правадыроў.
З развіццём візантыйскіх скульптур, у якасці матэрыялу пачалі выкарыстоўваць слановую косць, дзякуючы якой работы атрымліваліся з незвычайным прыгожым адценнем. Нараўне з папярэднімі тематиками, вельмі інтэнсіўна развівалася рэлігійная.
Таксама было пакладзена пачатак архітэктуры, так як ўзводзіліся храмы, цэрквы і саборы.
Майстры пачалі дадаткова выкарыстоўваць разьбу па дрэве. Каб упрыгожыць высокія будынкі, скульптары стваралі велізарная колькасць ўзрушаючых шэдэўраў.
Цяпер чалавецтва можа сузіраць скульптуры ў розных стылях: драматычны і сур'ёзны барока; супрацьлеглы і пацешны ракако; неакласічны і мадэрнізм; пасляваенны ці поп-арт, і многія іншыя. Усе яны з'яўляюцца для нас неацэнным гістарычным спадчынай.
Развіццё скульптуры пераадолела сотні і сотні стагоддзяў. Трансфармацыя, якая назіраецца ў скульптурах 21 стагоддзя, здольная здзіўляць самыя нестандартныя ўяўлення чалавека. Многія скульптуры нашага часу – гэта камбінацыі, здавалася б, зусім неспалучальных матэрыялаў і тэкстур. Часцяком у якасці сыравіны для такіх работ выкарыстоўваюць пластык, тканіна, дрэва, шкло. Усё гэта могуць смела спалучаць нават з адходамі вытворчасцяў. Часам майстры выкарыстоўваюць тэхніку – асамбляж, у падставе якой ляжыць плоскасць, падобная на карціну. Як дапоўненыя матэрыялы ўжываюць фарбы і клей. Некаторыя з такіх твораў выклікаюць неразуменне або супярэчлівасць.
Але, не гледзячы на гэта, усё створанае мае права існаваць і здзіўляць.
