Часцяком мне ўяўляецца, што праляцелі мае юнацкія гады і вось я ўжо стаў дарослым чалавекам. Крыху раней мне здавалася, што светы дарослых і дзяцей знаходзяцца на розных полюсах, а разуменне паміж імі далёкія і нязвыклыя. З часам гэтыя грані сціраліся і дотык да жыцця дарослых сталі больш частымі і грунтоўнымі. А гэта дало новыя адчуванні і практычны вопыт.
Гэта нязведанае і цудоўнае стаяла побач са школьным парогам. Пройдзе яшчэ адзін год і я устремлюсь ў бурны паток маючай адбыцца жыцця. Тут мне часцяком стала прыходзіць дакучлівая думка: "ці Змагу я утрымацца на плаву сярод дарослых, вопытных людзей?". Я разумеў, што мяне ўсё яшчэ будуць падтрымліваць родныя і сябры, але пастаянна знаходзіцца пад іх апекай зусім не хацелася. Да таго ж менавіта асабісты вопыт і асабістае ўспрыманне свету робіць нас мацней і цягавіцей. Гэтыя пакуты псавалі маё настрой і рабілі уразлівым.Нават тата з мамай заўважылі мае перажыванні і сталі тлумачыць, што трэба ўсе сілы аддаваць далейшай вучобе, а астатняе прыйдзе само сабой, таму што я ўжо даволі-такі якая сфармавалася асобу.
Я разумею, што ў дарослым жыцці ёсць маса плюсаў. Да іх ставіцца, напрыклад, тое, што мне самому можна будзе выбраць прыдатны касцюм і іншую вопратку. Я змагу сустракацца з мноствам розных па характары людзей і падарожнічаць па свеце. Мне будзе падабацца любімая праца, якой прыйдзецца аддаваць ўвесь час і сілы. Я змагу свабодна сустракацца з дзяўчынай, не чуючы услед зычлівыя словы бабуль і соседушек. Можна будзе самастойна выбраць фільм да прагляду, і арганізаваць паход у тэатр на любімую п'есу. Але ёсць і мінусы ў дарослым жыцці. Ўжо не прыйдзецца спаць да абеду.Затрымкі на працы дапазна стануць чымсьці звычайным. Будуць існаваць абмежаванні згодна гонару і годнасці. Бо не вельмі прыемна глядзіцца, напрыклад, маніць дзядзечка. Трэба будзе пераканаць каханую дзяўчыну ў сваіх пачуццях да яе і прыступіць да будаўніцтва сумеснага жыцця. Хоць гэта можа і прынесці карысць. Бо ўбачыць сябе ў будучых дзяцей таксама вельмі прыемна.
Ужо цяпер я стараюся планаваць і распісваць сваю маладую жыццё. Гэта дасць у будучыні адказнасці і пачуцця ўпэўненасці. Трэба часцей дакранацца да дарослага жыцця, каб зразумець і прыняць яе з усёй душой. У мяне яшчэ замірае сэрца, калі бацькі для праверкі даюць мне самастойны выбар, але недалёкі той дзень, калі прыйдзецца гэта рабіць кожны дзень.
