Адным з галоўных матываў творчасці Міхаіла Юр'евіча Лермантава была тэма паэта і яго паэзіі. У сваіх творах паэт задумваецца аб сваім прызначэнні і значэнні паэзіі для грамадства ў цэлым.
Для Міхаіла Юр'евіча праўдзівы паэт - сумленны чалавек, прарок, які асуджае любыя чалавечыя заганы. Сваёй паэзіяй ён павінен абуджаць усё самае лепшае ў чалавечых душах, пускаць святло ў іх сэрца і розумы, прымушаць задумвацца над сваім жыццём, учынкамі, дабром і злом. Лермантаў нават параўноўвае паэта з кінжалам у творы «Паэт». Сапраўдны паэт павінен быць такім жа вострым, непрымірымым, нягнуткім, з цьвёрдаю душой. У творы ж паэт, як і кінжал, страціў сваё прызначэнне, аддаўшы перавагу золата бескарыслівай духоўнага жыцця і пачуццяў.
Ствараючы творы, паэт павінен імкнуцца ўкласці асаблівы сэнс у свае радкі, не пісаць толькі для вершаскладання, бо літаратура з'яўляецца магутным сродкам для ўплыву на меркаванне грамадства. Паэт вядзе за сабой і яго слухаюць. Але Міхаіл Юр'евіч папярэджвае, што жыццё сапраўднага прарока можа быць цяжкай. Так і ў творы «Паэт» Лермантаў малюе прарока, які знаходзіцца ў канфлікце з грамадствам. Таму ён самотны. Асуджаючы чужыя заганы, паэт можа сустрэць неразуменне, асуджэнне, ён можа быць не прыняты натоўпам. Але нягледзячы на ўсе цяжкасці, паэт не павінен адкідваць свае прынцыпы, змяняць прызначэнню прарока.
Праўдзівы паэт — чалавек з цвёрдай душой, не баіцца асуджэння і выгнання з грамадства.
| 
