Пасля заканчэння восьмага класа мы з аднакласнікамі і класным кіраўніком сабраліся схадзіць у паход на некалькі дзён. Бацькі пагадзіліся і некаторыя з іх паехалі з намі. Мне вельмі спадабалася збірацца ў паход. На выходных я са сваімі бацькамі паехалі ў краму купляць неабходныя рэчы. У першую чаргу мы купілі палатку. Не гледзячы на тое, што ехалі мы з мамай удваіх, палатку мы купілі чатырохмясцовую. Яна была велізарная. Яшчэ мне купілі спартыўны касцюм, паходны заплечнік і красоўкі.
І вось у суботу мы адправіліся ў паход. Наш аўтобус прыехаў да падножжа гары, а далей нам трэба было ісці пешшу. З намі быў, вядома ж, кіраўнік групы, які спецыялізаваўся на турыстычных паходах. Ён прывёў нас на месца, дзе мы абгрунтаваліся. Час было ўжо далёка за поўдзень і пакуль мы абгрунтаваліся, паставілі палаткі і расклалі рэчы, прыйшоў час вячэраць. У нас з сабой было крыху дроў і вуглёў, але яны былі неабходныя на выпадак дажджу, па гэтым адразу чапаць іх не сталі, а пайшлі збіраць сабе галінкі і дровы па лесе. Потым мы распалілі вогнішча і зварылі кашу ў казані.У яе мы дадалі тушонку і селі вячэраць, скончылі трапезу чаяваннем. Гэты чай быў проста цудоўны. Пакуль мы збіралі дровы для вогнішча, наш экскурсавод нарваў галінак і лісця з некаторых кустоў і з гэтага зварыў нам чай. Гэты непаўторны густ і выдатны. Цяпер я разумею старых, якія заварваюць сабе чай з чайных пакуначкаў, а з лісцікаў і галінак маліны, вішні, мяты і колеру ліпы і рамонкі.
Раніца пачалося з такога ж цудоўнага гарбаты і бутэрброды з паштэтам. Падчас чаявання да нас падышоў ляснік. Наш экскурсавод яго ведаў і запрасіў з намі паснедаць. Падчас чаявання ляснік распавядаў вельмі цікавыя рэчы пра якія жывуць у лесе звярах, аб іх сем'ях і бярлогах, аб тым, як гэтыя дзікія жывёлы здабываюць сабе ежу і робяць запасы на зіму. Потым ён прапанаваў нам паглядзець яго дом, і мы, вядома ж пагадзіліся. Гэта быў звычайны драўляны домік, які нагадваў домікі для адпачывальнікаў на моры. Тут была куханька і пакой. Падлогі і мэбля былі устелены шкурамі жывёл.Як высветлілася пазней, ляснік раней быў заўзятым паляўнічым і ўсе гэтыя шкуры вырабіў сам. Пакуль мы пілі гарбату ў яго доміку, ён нам распавёў вельмі шмат цікавых і захапляльных гісторый з свайго жыцця – жыцця паляўнічага.
Потым ён нас праводзіў да месца, дзе мы спыніліся. Па дарозе мы пад яго чулым кіраўніцтвам назбіралі шмат ягад, якія, аказваецца, ядомыя, пра існаванне многіх з іх гарадскія жыхары нават не падазраюць. Гэтак жа на нашым шляху сустрэлася некалькі зайцаў і мноства птушак. Я такіх птушак раней не бачыў. Ляснік расказваў усё пра гэтых птушак, а мы з захапленнем яго слухалі.
Гэта быў лепшы адпачынак у лесе. Я абавязкова буду адпачываць у гарах як мага часцей.
