Любоў да жывым істотам гэта цудоўны дар, калі ты клапоцішся і даеш ласку, то ў адказ жывёлы адорваюць нас сваёй адданасцю і аддаюць сваё цяпло. Далікатнае пачуццё да нашым чатырохногім сябрам дазваляе нам стаць добрымі і спачуваючымі людзьмі. У гэтым халодным свеце менавіта жывёлы адорваюць чалавечы род дабром. У цяперашнім стагоддзі вельмі шмат жорсткіх і нячулых людзей, якія праяўляюць агрэсію да безабаронным істотам. Браты нашы меншыя давяраюць людзям і прыязна да іх ставяцца. Па гэтай прычыне людзі хочуць узяць сабе гэтых верных таварышаў.Бо жывёлы любяць сваіх гаспадароў бескарысліва.
Гэта прыцягненне да жывёлам у мяне з'явілася ў раннім узросце. На кожнай прагулцы я заўсёды заўважала іх. У мяне было велізарнае жаданне забраць ўсіх сваіх «найденышей» дадому. Але я ніяк не магла упрасіць сваю маму ўзяць дадому хоць бы адно жывое істота, яна заўсёды была непахісная. Замест гэтага яны з татам вазілі мяне па-рознаму, террариумам і цырках, якія знаходзіліся ў розных гарадах. Гэта, вядома, не замяняла мне лепшага сябра, але ўсё ж радавала мяне. У малодшым узросце мне вельмі падабалася назіраць за звярамі і рабіць мноства фатаграфій з імі.Ну а цырк здаваўся мне проста фантастычным, я ўвесь час дзівілася як усе гэтыя звяркі спрытна паказвалі розныя трукі. Таму з заміраннем сэрца я сачыла за кожным цыркавым нумарам маленькіх артыстаў.
А цяпер я падрасла і разумею, як ім цяжка жывецца ў няволі. Жывёлы жывуць у клетках, жыццё гэтых жывых істот належыць дрэсіроўшчыку, альбо наглядчыку. Я заўсёды пераконвала сябе ў тым, што тыя людзі з дабрынёй адносяцца да жывёлінам. У заапарк трапляюць жывёлы не толькі па прымусе, многіх шкадуюць і прывозяць туды за адсутнасцю іншага выйсця, інакш яны проста б загінулі. Мне здалося, што жывёлы з цырка былі вельмі напалоханыя. Я думаю, што іх навучанне трукам не адбываецца без пакаранняў.І ў мяне сэрца сціскаецца толькі ад думкі, што хто-то можа падняць руку і нанесці шкоду безабароннаму жывёле.
Добра што цяпер стала з'яўляцца большая колькасць прытулкаў для розных жывых істот. Бо людзі спачатку бяруць сабе жывёла ў дом, дораць цяпло і дабрыню, а затым як ўдосталь найграцца, выкідаюць іх на вуліцу. Я не разумею такіх людзей і нават призираю за тое, што яны могуць так бессардэчна паступаць.
Хачу дадаць, што мая любоў да ўсіх істотам зямной планеты, дае магчымасць атрымліваць і аддаваць цяпло. А так жа не дае майму сэрцу ператварыцца ў камень. Мне хочацца, каб кожны чалавек любіў, апекаваў і шкадаваў нашых братоў меншых, бо яны, як і мы, ставяцца да жывой прыродзе. А яшчэ памятайце, што ва ўсяго жывога на планеце Зямля ёсць душа!
