Четверг
09.05.2024
09:52
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 9-ы клас

Мая мара


У кожнага чалавека ёсць свая мара, у некаторых выпадках іх некалькі. Наша фантазія малюе іх нам, не спыняючы спыняцца на дасягнутай мэты, змушаючы нас ісці наперад. Калі б мы не ўмелі марыць, то мноства вынаходак так бы і не вынайшлі. Такім чынам, мы б і засталіся на першапачатковым этапе фарміравання чалавека. Дзякуючы фантазёраў мы дасягнулі гэтай ступені ўзроўню развіцця, якой валодаем у цяперашні час.

Часта, укладваючыся спаць, я пачынаю марыць. Аб розным: аб далёкіх падарожжах, аб супер здольнасцях, аб тым якая ў мяне будзе незвычайная спецыяльнасць. Да прыкладу, дрэсіроўшчыца дзікіх жывёл. Усе гэтыя мары з шэрагу ня выконвае. Я гэта выдатна ўсведамляю, аднак, я ўсё-роўна не перастаю марыць.

Мая самая асноўная задача – не губляць сувязь з роднымі. Я вельмі даражу сваім прозвішчам і асцерагаюся таго, што калі-небудзь настане час, калі мне давядзецца выпрабаваць страту родных мне людзей. Падобныя думкі апускаюць мяне ў дэпрэсіўны стан, і тады я пачынаю марыць аб шчаслівым будучым і аб тым, што мы будзем жыць вечна.

Не ведаю, ці можна гэта ахарактарызаваць як мару, але я мару абзавесціся маленькім породистым кацянём. Бацькі мне кажуць, што гэта велізарная адказнасць за жыццё маленькага гадаванца, якая непасрэдна ляжа на мае кволыя плечы, і што кацяня запатрабуе вялікая колькасць часу. Аднак, я не утрачиваю свае чакання і веру ў тое, што мая мара калі-небудзь здзейсніцца. Каты, самі па сабе таксама мудрыя і хупавыя, як сабакі. Магчыма, калі я вырасту і пачну зарабляць сама, непасрэдна куплю пародзістага кацяняці.

Мая сяброўка распавяла мне, што марыць шмат падарожнічаць па вадзе, заязджаючы ў розныя краіны, абысці ўвесь свет. Ёй падабаецца адпачываць паблізу акіянаў, і пры кожнай паездцы на адпачынак, яна просіць бацькоў, каб узяць яе з сабой у мора. Яна хоча стаць рулявым, каб сама магла кіраваць караблём і ўпэўнена стаяць ля руля. Я лічу, што гэта не жаночая справа і небяспечная спецыяльнасць, і я б ні ў якім выпадку на падобнае ніяк не адважылася. Аднак у кожнага чалавека свае мары. Магчыма, калі-небудзь яна на самай справе отшвартуется з берага і сплыве на беласнежнай судне.

Хацелася б, безумоўна, каб усе нашы мары ажыццяўляліся абавязкова, аднак некаторыя так і застануцца ў нашых марах. І не забывайце, што ўсе нашы мары залежаць ад нас і ад нашых жаданняў. Калі мы пойдзем да мэты мэтанакіравана, то абавязкова ажыццявім сваю мечу.


Категорія: 9-ы клас | Додано: 28.10.2018
Переглядів: 818 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar