З самага дзяцінства ў нашай свядомасці расцвітаюць часам няўяўныя ідэі, якія ў далейшым мы хочам ўвасобіць у жыццё. З часам, на жаль, нашы фантазіі становяцца ўсё больш рэальнымі. Толькі малы працэнт дарослых захоўваюць у сябе ўнутры "дзіцяці", які, як і раней, генеруе неймаверных прыгажосцяў мары.
Простае жаданне перарастае ў нешта большае. Апантанасць ідэяй прымушае людзей нягледзячы ні на што рухацца да пастаўленай задачы. Асабіста мая мэта – у будучыні стаць выдатным музыкам.
Пачынаючы з малых гадоў, мой музычны густ фарміраваўся дзякуючы касет і дыскаў з рознымі выканаўцамі. Разнастайныя жанры впитывались ў мой мозг, пасля які перапрацоўваў і выдаваў ужо што-то новае, на базе таго, што я атрымаў.
Самае першае знаёмства з музычным інструментам адбылося ў 5-ым класе. Мой позірк упаў на дзівакаваты барабан, з не менш дзіўным назвай – джамбы. Такая экзатычная перкусія была вялікай рэдкасцю. Праз некалькі месяцаў практыкі адбіванне рытмаў, я сышоў з галавой у музыку. Праз некалькі гадоў стаў асвойваць і іншыя інструменты: струнныя, клавішныя, а так жа ударныя. Гэта прынесла свае плады.
У пятнаццаць гадоў пазнаёміўся з музычнымі праграмамі, дзе можна было стварыць што заўгодна. Бязмежныя магчымасці падалі мне ў рукі, тым самым матывуючы вывучаць, пазнаваць і пісаць.
Такім чынам, я знайшоў сяброў і проста добрых суразмоўцаў, якія падарылі мне каштоўны вопыт, а гэтак жа спрыялі развіццю навыкаў і паляпшэнню майстэрства. За што я ім вельмі ўдзячны. Нават нягледзячы на многія гады, якія мімалётам прайшлі скрозь мяне, я па-ранейшаму падтрымліваю сувязь з некаторымі з іх.
Да гэтага часу на плыце трымае аддача ад таго, чым я займаюся. Асалода ад працэсу стварэння кампазіцыі проста немагчыма ў поўнай ступені перадаць словамі. Гэта будуць толькі абрыўкі эмоцый, якія я выпрабаваў. Вельмі спадзяюся на тое, што кожны зможа рэалізаваць свае самыя патаемныя мары, якія глыбока схаваныя ў іх падсвядомасці. І ў будучыні шчыра шчаслівых людзей стане крышачку больш, чым цяпер.
