Калі чалавек упершыню чытае твор «Матронаў двор», ён пачынае задумвацца над жыццём і ладам Матрона. У вопытных чытачоў не ўзнікае пытанняў пра тое, ці можна назваць жанчыну праведніцы. Аднак трэба разгледзець сітуацыю, у якой жыла Матрона, каб зразумець характар і матывы учынкаў гэтай дзіўнай жанчыны.
Матрона страціла двух мужоў. У яе было 6 дзяцей, але ўсе яны паміралі ў маленстве адзін за адным, і не было шчасця ў гэтай жанчыны, якую яшчэ дзяўчынай аддалі замуж без яе попыту. Страціла ўсіх, выхоўвала прыёмную дачку, але тая ажанілася і з'ехала, забыўшыся пра сваю няродны маці. Матрона 25 гадоў працавала ў калгасе. Ад такога жыцця многія сыходзяць, але толькі не Матрона.
Падобныя сітуацыі зламалі б любога чалавека, але Матрона жыла і дапамагала людзям. Яна нікому не зайздросціла, хоць у сем'ях былі дзеці, жыло весялосьць. Матрона дапамагала бескарысліва. Атрымліваецца, што жанчына не страціла веры ў людзей і ў дабро. Так у чым жа сумневы? Яна сапраўдная праведніцы. Ёсць яшчэ момант, які пацвярджае напісаную вышэй думка.
Нават тыя грубасці, якія ёй казалі людзі, не перашкаджалі жанчыне капаць бульбу, дапамагаючы гэтым жа сем'ям. Матрона ня адказвала на грубасці, яна знайшла сваё прызначэньне ў дапамозе іншым людзям. Асуджаць Матрону нельга. Яна не апусціла рукі, а стала дзейнічаць, несучы дабро так, як умела. Аляксандр Няпомняшчы праспяваў: «За тых, хто застаўся ў войску белага Света». Вось за такіх, як Матрона, трэба заступацца, пры гэтым з іх жа варта браць прыклад. Тады свет будзе добрее хоць бы трохі.
| 
