Мой любімы фільм - «Легенда № 17»
Сачыненне на тэму «Мой любімы фільм - «Легенда № 17»», МХК, 9-ы клас
Я ніколі не любіў хакей па тых прычынах, па якіх яго як раз-то многія цэняць - грубасць, жорсткасць і неэстетичность. Аднак аб легендарнай суперсерыі з канадцамі чуў неаднаразова, а ўжо пра Валерыі Харламове тым больш. Менавіта таму я магу назваць фільм "Легенда № 17" сваім самым каханым.
Спачатку я глядзеў кіно з асцярогай, але потым ужо паволі зразумеў, што нічога не прадвесціць беды, і глядзець яго можна. Гісторыя, апісаная ў фільме, падобная на гісторыі дзясяткаў іншых выдатных спартсменаў, калі толькі працай і упартасцю пераадольваеш цяжкасці, калі ідзеш насуперак лёсу і робіш ёй выклік, калі становішся легендай насуперак абставінам. Усе гэтыя моманты, якія нібы гавораць нам: шлях да Алімпу цярністы і высокі, паказаны ў фільме дастаткова ярка і паказальна.Нам даюць прасачыць літаральна ўсю спартыўную кар'еру Харламава, і мы бачым, што яна была вельмі няпростая, па-сапраўднаму складаная і баявая. Усе гэтыя нягоды, такія, як праблемы з трэнерам Анатолем Тарасавым, разбаўлены вельмі нядрэнны рамантычнай лініяй. Перад пачаткам фільма я баяўся, што ёй нададуць шмат экраннага часу, але добра, што няма, і паказана яна досыць мімалётна, як бы між іншым, глядзець на яе прыемна. Не абыдзецца і без замоў ўрада спорту, і подкупаў суддзі, што толькі надае вастрыні дзейства.Выдатна справіўся з роляй дэспатычнага трэнера Анатоля Тарасава Алег Меньшыкаў, згуляўшы яе вельмі ярка, эмацыйна і натуральна, яго вобраз сапраўды глядзіцца і грозна, і кранальна ў некалькіх эмацыйных кадрах.
Сама легендарная суперсерыя асветлена толькі адным першым матчам з васьмі, але затое якім... У 60-70х Канада сапраўды была непераможным, несокрушимым супернікам (сапраўды гэтак жа як Бразілія у тыя гады ў футболе) і сутыкнуцца з імі ў суперсерыі гэта быў сапраўды вельмі смелы, рызыкоўны крок для тагачасных чэмпіёнаў свету - зборнай CCCP (Канада ў ЧС не ўдзельнічала ў тыя гады).
Гэта была сапраўдная вайна за гонар нацыі, канадцы гулялі брудна і груба, страсці кіпелі, і гэта вельмі ярка паказана ў фільме. Гульня прадстаўлена як бітва сапраўдных мужчын, як рэальная бойня, у якой не было ў каго няма права прайграць. Менавіта гэтая серыя стала паваротнай у гісторыі хакея, хоць, на жаль, пасля ў наидраматичнейших матчах канадцам удалося вырваць перамогу ў серыі на апошніх секундах апошняй гульні. Ну а фінал фільма не стаў нас засмучаць і скончыўся горда, патрыятычна і кранальна, пакінуўшы гледача атрымліваць асалоду ад разгромам непераможных супернікаў.
Фільм пакідае неверагоднае пачуццё гонару за такіх вось сапраўдных мужчын, якія могуць пераламаць сябе і здзейсніць немагчымае. Пачуццё патрыятычнасьць, якое пакідае фільм, не перадаць словамі! Пабольш бы такіх яркіх, праўдзівых карцін!
|
| Категорія: 9-ы клас | Додано: 16.09.2018
|
| Переглядів: 850
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
