Я не ўяўляю сваё жыццё без музыкі. Яна суправаджала мяне ў перыяды радасці і смутку, духоўных пошукаў і інтэлектуальных заняткаў. Перавагі мае ў гэтым плане дваістая – з аднаго боку, вельмі паважаю класіку, з другога – люблю і сам ствараю сучасныя музычныя кампазіцыі ў стылі тэхна. Асабліва мне падабаецца браць за аснову класічныя творы і падвяргаць іх сучаснай апрацоўцы. Гэта занятак дазваляе мне набліжацца да вялікіх творцаў класічнай музыкі, і ў той жа час адчуваць сябе наватарам.Праўда, пакуль сродкаў на якасную тэхніку для стварэння музычных твораў у мяне няма, таму часам здараюцца няўдачы і какафоніі.
З класікаў музычнага мастацтва больш за ўсё прыцягваюць і адпавядаюць майму светаадчуванню Ёган Себасцьян Бах, Людвіг ван Бетховен, Вольфганг Амадэй Моцарт і Фрыдэрык (імя напісана дакладна!) Шапэн. Знаўцам іх творчасці я сябе, вядома, назваць не магу, але разумею іх перавагу над сучаснымі аўтарамі ў плане глыбіні адчуваньні і віртуознасці выканання. Акрамя таго, на сваім вопыце пераканаўся, што класічная музыка дабратворна ўплывае на стан нервовай сістэмы чалавека, здольная супакоіць, гарманізаваць унутраны свет, упарадкаваць думкі і пачуцці, натхніць да творчасці.
Вучоныя нават заяўляюць, што звычайная вада, якая знаходзілася ў непасрэднай блізкасці да крыніцы гучання класічных твораў, станавілася гаючай і дабратворна ўплывала на людзей, якія пасля яе ўжывалі.
Што тычыцца сучасных выканаўцаў, з стылю тэхна мне падабаюцца (сам дадасі, я не шарю). Нядаўна захапіўся стылем «рок» за яго дынамічнасць і дзіцячае бунтарства. Асабліва па душы рускі рок, зразумелы і душэўны, лёгка прайграваным на гітары, якой я займаюся на працягу некалькіх гадоў. Што тычыцца культуры рэпу, што ў замежным, што ў рускай, і асабліва ў рускім абліччы, яе я неўзлюбіў за грубасць і пошласць, хоць некаторыя ўзоры альтэрнатыўнага, сацыяльнага і абстрактнага рэпу цалкам сносны, некаторыя нават выклікаюць ўпэўненую сімпатыю.Да так званай поп-культуры, асабліва сучаснай, стаўлюся скептычна, занадта ўжо яна аднастайная і легкадумная, але, зноў жа, і ў гэтым стылі ёсць добрыя рэчы, таленавітыя аўтары і віртуозныя выканаўцы, такія як легендарны Майкл Джэксан.
Увогуле, кажучы пра маіх перавагах ў музыцы, мяне з вялікай упэўненасцю можна аднесці да меламанам. І, вядома ж, мяне не пакідае надзея ўнесці свой уклад у сучасную музычную культуру, быць можа, нават стварыць сваю музычную групу.
|
