Ніхто не забыты, нішто не забыта
9 - 11 клас (свабодная тэма да Дня Перамогі)
Яркія і каляровыя сны, якія бываюць толькі ў дзяцінстве, яшчэ не расталі ў ранішняй смузе, а сонца ўжо гуляе залатымі блікамі, не пакідаючы шанцаў завяршыць казачнае падарожжа па царстве Марфея. Як правіла, сон абрываецца на самым цікавым эпізодзе. І вось ён – новы дзень! Для юнага даследчыка прыгатаваныя ўжо тысяча прыгод, а ён, жмурачыся ад сонечных зайчыкаў і пазяхаючы, пляскае босымі ножкамі ў ванну. Менавіта такімі бачаць нас нашы бацькі. Жывое ўвасабленне шчасця і штодзённай радасці: першае слова, першыя крокі і першыя школьныя поспехі.Яшчэ учарашнімі каляровымі пазногцямі, зусім вар'ятаў адценняў, клешными юбочками і беласнежнымі носочками я, непаседлівая дзяўчынка, выпраўляю сваё дзяцінства. Мы становімся старэй, больш сур'ёзна і пачынаем ўсведамляць, колькі сіл і ахвяр пакладзена на карысць нашай будучыні. Мы карыстаемся звыклымі для кожнага выгодамі, снедаем і бяжым у школу. Часта заморачиваемся на дробязях, улюбляецца, сварымся з тымі, што любяць бацькамі і зусім забываемся патэлефанаваць бабулям. Нас ніхто ніколі не папракне за халоднасць і занятасць. Мы зусім развучыліся быць ўдзячнымі.
Кожную вясну бабуля выбірае самы прыгожы хустку, завязвае яго на срэбнай часам галаве, купляе рубінаў гваздзікі і павольна ідзе да помніка. На чорным граніце выбітая сотня імёнаў герояў - некалі маладых, прыгожых і смелых хлопцаў. Сівая, амаль празрыстая, жаночая фігура ціхенька дастане ажурны хустачку, змакрэе слёзы і яшчэ доўга будзе моўчкі стаяць. Мы абавязаны гэтым людзям усім, што маем. Кожны подзвіг нашых дзядуляў мы павінны ўваскрэсіць добрым учынкам сёння, каб кожная абарванае жыццё ў той страшнай вайне не была марнай. Старэйшае пакаленне не павінна ведаць, што такое адзінокая старасць, абыякавыя дзеці, халодныя дома і галодныя будні. Вышэйшая ступень развіцця культуры дзяржавы адлюстроўваецца ў тым, як мы клапоцімся пра пенсіянераў і дзяцей. На жаль, рэаліі такія, што пакуль мы недастаткова зрабілі для таго, каб намі ганарыліся. Мае равеснікі не ведаюць горыч нягод верных спадарожнікаў вайны – смерці і голаду. Памяць не захоўвае выродлівыя карціны страшных злачынствах супраць Бога і чалавецтва.Але мы забываем дзякаваць за гэта.
Паспрабуй сёння не капрызіць, не патрабаваць і не злавацца. Замест выканання сваіх эгаістычных жаданняў, падары сваім бацькам дзень клопату, дабрыні і дарослай падтрымкі. Паспрабуй. Для пачатку патэлефануй бабулі. Калі ты сапраўды адчуваеш сябе дарослым – увядзі такое паводзіны паводзіны за правіла.
|
| Категорія: 9-ы клас | Додано: 23.10.2017
|
| Переглядів: 1441
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
