Паехаць за мяжу, гэта была мая самая запаветная мара. І калі мае бацькі сказалі, што пасля дня нараджэння мы паляцім у Турцыю, майму захапленню не было мяжы. У маім класе ўжо многія бывалі за мяжой, у каго-то там жывуць сваякі, а хто-то проста лётаў на адпачынак. Вось і маёй мары прыйшоў час спраўдзіцца. Пасля таго як я даведалася, які падарунак мяне чакае, я тут жа пачала збіраць свае рэчы. Яркія купальнікі, сукенкі, футболкі, спадніцы і кучу абутку сгрузила ў свой чамадан. Для мяне гэта быў першы досвед такога адпачынку, і мне хацелася быць там самай яркай дзяўчынкай.
Нарэшце-то наступіў той доўгачаканы дзень, і мы рана раніцай адправіліся ў аэрапорт. Самалёт ужо быў пададзены на пасадку і чакаў сваіх пасажыраў. А мы дабраўшыся да месца хуценька прайшлі рэгістрацыю і апынуліся каля трапа. Перад намі стаяў проста велізарны самалёт. Ніколі я так блізка яго не бачыла. Глядзіш на яго габарыты і не разумееш, як ён зможа так лёгка падняцца ўвысь. На ўваходзе нас сустракала маладзенькая дзяўчына - сцюардэса. Праверыўшы нашы квіткі, паказала, у які бок праходзіць і займаць свае месцы.
Надышоў той хвалюючы момант, калі мы пачалі ўзлятаць. Па інструкцыі сцюардэсы мы прышпілілі рамяні бяспекі і моцна ўзяліся за поручні свайго крэсла. Усё рэзка прыціснуліся да сваіх сядзенняў і адчулі як самалёт набірае хуткасць і нібы птушка ўзлятае ў неба. Было, вядома, страшнавата, стаяў моцны шум. Але скончылася гэта занадта хутка, і ўсе супакоіліся, адпусціўшы благія думкі са сваёй галавы. Я сядзела ля невялікага акна, назіраючы як зямля ператвараецца ў нікчэмную кропку.
Пасля пяцігадзіннага пералёту мы былі ў Турэцкім аэрапорце. Нас сустрэлі і адвезлі ў гатэль, дзе мы будзем жыць бліжэйшую тыдзень. Перад намі стаяла шыкоўнае будынак, а вакол дзівосная прырода. Зялёныя пальмы, нібы грыбы ў лесе, атачалі тэрыторыю гатэля. Мы зайшлі ў хол, дзе нас ветліва сустрэў адміністратар гатэля. Ён ветліва прапанаваў пакінуць валізкі, і выдаў ключы ад нашага нумары. Пасяліўшыся ў нумары і трохі адпачыўшы пасля цяжкага пералёту, мы адправіліся да мора. Ісці было зусім не доўга, гатэль стаяў на першай лініі.
Прыйшоўшы на пляж, я перш за ўсё пабегла купацца. Мора было такім цёплым і празрыстым, нібы сонейка яго прогрело да самага дна. З боку стаялі прагулачныя яхты, а ў далі віднеліся куча водных забаў.
Так пачаўся мой першы дзень адпачынку ў Турцыі. А заўтра нас чакала займальная экскурсія па гарадах Турцыі і іх славутасцяў.
