Па-мойму думку, подзвігам называюць той гераічны ўчынак, падчас здзяйснення якога чалавек выкарыстоўвае ўсе свае станоўчыя рысы характару. Да таго ж, паняцце подзвіг цесна звязана з самаадданасцю. Адным словам, пры здзяйсненні гераічнага ўчынку, чалавек забывае пра сваіх уласных інтарэсах, ён нават рызыкуе сваім жыццём.
Напэўна, усё памятаюць і ведаюць пра подзвігі вялікіх рускіх салдат і нават дзяцей у час Вялікай айчыннай вайны. У гэты час нашы продкі рызыкавалі ўласным жыццём, штодня здзяйснялі подзвігі.
Аднойчы я вярталася са школы, на двары быў сакавік месяц. Раптам я пачула крыкі, аказалася, што хто-то праваліўся пад лёд у блізу лежавшем сажалцы. Я вельмі спалохалася, не ведала што рабіць. Але раптам, адкуль ні вазьміся, з'явіўся наш сусед дзядзька Коля, ён неадкладна ні хвіліны кінуўся да сажалкі. Я нават толкам не зразумела, як мой сусед выцягнуў хлопчыка з-пад лёду, але дзядзька Коля хутка прывёў мяне ў пачуццё, ён сказаў хлопчыка трэба тэрмінова сагрэць. Мы пабеглі хутчэй да мяне, там я дала беднаму дзіцяці чыстую сухую вопратку, напаілі мы яго гарбатай. Небарака доўга нас дзякаваў, дзядзька Коля таксама паспяшаўся дадому пераапранацца.
Але неўзабаве ён прыйшоў, і спытаў у тапельца, як ён трапіў пад лёд. Аказалася, хлопчык проста гуляў, вось і дагуляўся. Пазней я праводзіла хлопчыка дадому, ён жыў у іншым канцы нашай вёскі.
Я ганаруся подзвігам дзядзькі Колі, калі б ён не апынуўся ў гэтым месцы, я не ведаю, што стала б з хлопчыкам і са мною. Бо, напэўна, я б не змагла дапамагчы хлопчыку. Хоць дзядзька Коля кажа, што я б справілася, што сітуацыя сама б прымусіла мяне гэта зрабіць.
|
