Разважанні па нагоды назвы паэмы Гогаля "Мёртвыя душы"
У творы Гогаля "Мёртвыя душы" аўтар падымае пытанні маральнасці і духоўнасці. Яго паэма агаляе амаральнасць многіх чыноўнікаў і памешчыкаў, іх дробязнасць, прадажнасць, хцівасць. Мікалай Васільевіч паказвае чытачам, што ў жыцці рускага народа сустракаюцца не толькі волаты і героі, але і грэшныя людзі, амаральныя і бессардэчны.
Калі чытаць твор павярхоўна, то можна сказаць, што яго назва гучыць менавіта так таму, што сюжэт будуецца вакол куплі-продажу памерлых прыгонных. Чычыкаў хоча скупіць гэтыя сгинувшие душы за капейкі, каб потым іх можна было шчасна закласці, атрымліваючы добрую прыбытак.
З іншага ж боку, гаворка тут, на самай справе, аб людзях, якія памерлі не матэрыяльна, а маральна. Гогаль паказвае чытачам цэлы калейдаскоп памешчыцкіх вобразаў, кожны з якіх безобразен па-свойму. Ужо даўно маральна няма ў жывых Плюшкіна, Скрыначкі, Чычыкава, Ноздрева, Собакевича, Манілава. Ўсім героям уласцівы той ці іншы грэх. Іх душы очерствели, пачуцці здранцвелі, пакінуўшы месца толькі аднаму пачуццю - бязмежнай прагнасці.
Яны жывуць, кіруючыся толькі асабістымі хлуслівымі і памылковымі прынцыпамі. Іншым жа людзям, у прыватнасці, прыгонным, даводзіцца моцна пакутаваць па іх віне. Ад пачцівасці Манілава праз пяць хвілін зносін з ім літаральна пачынае ванітаваць, бо пад знешняй обходительностью хаваецца зманлівая манернасць і суцэльнае прытворства.
Ноздрев адштурхвае сваёй пустатой, нікчэмнасцю, бессмысленностью. Вядома, гуляць часам бывае нават карысна, але калі гэта ператвараецца ў лад жыцця, то ад такога чалавека хочацца бегчы зачыненымі вачыма.
Скрыначка бязмежна скупая. У яе галаве прысутнічае адзіная думка: "Грошы, грошы, грошы". Здаецца, яна б і сябе прадала, калі б ёй прапанавалі прыдатную цану.
Але ўсіх пераўзышоў Плюшкін - гэты памешчык апусціўся да апошняй ступені, деградировав цалкам, абсалютна страціўшы чалавечае твар. Ён займаецца абсурднай эканоміяй, бачачы вакол сябе толькі здраднікаў, хабарнікаў і злодзеяў. Ён бязмэтна складуюць у сябе ў доме кучы смецця, ператвараючы калі-то дыхтоўную сядзібу ў сапраўдную звалку.
Нават страшна становіцца, калі знаёмішся з падобнымі ничтожествами.
|
| Категорія: 9-ы клас | Додано: 23.10.2017
|
| Переглядів: 697
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
