Чалавек, як і любое іншае жывое істота – схільны да зменаў. Часам, гэта адбываецца нават міжвольна. Да прыкладу, людзі не заўсёды заўважаюць, як сталі дарослымі. Што перасталі быць дзецьмі. Не заўсёды звяртаюць увагу на перамены ў знешнасці, характары і г. д. Але, усё гэта прысутнічае і ад гэтага нікуды не дзецца. Аднак, мы здольныя самі перамяняць сябе, без ўплыву натуральных працэсаў. Развіццё і самаразвіццё залежыць толькі ад жадання і ўпартасці чалавека. Прычым гэтыя самыя змены могуць быць уражлівымі.
Возьмем, скажам, якога-небудзь заняпалага хлопца. Яго кашчавы сілуэт крычыць і ўсім выглядам паказвае, што яму патрэбна дапамога. Натуральна, самому хлопцу цалкам досыць і гэтай абалонкі. Аднак, калі ж ён пажадае змяніць сваю плоць і пойдзе ў трэнажорная зала, мы зможам захаваць дзіўную карціну. Магчыма, праз некалькі месяцаў з пампавалкі выйдзе юнак з атлетычнаму целаскладу. А можа і не выйдзе (каму-то проста будзе лянота наведваць падобныя ўстановы) Зноў жа. Усё залежыць ад жадання і прыкладзеных намаганняў.
Без імкнення да чаму-то новаму – адбываецца стагнацыя. Гэта не ёсць добра. Застой яшчэ нікому не прыйшоў на карысць. Гэта праглядаецца ў розных гістарычных даведніках, а гэтак жа можна ўбачыць наступствы стагнацыі і ў паўсядзённым жыцці. Гэтак жудаснае з'ява можа дагнаць кожнага з нас. Дастаткова толькі даць слабіну і пачаць інтэнсіўна і плённа ленавацца. Калі ж дадзеныя ўмовы былі паспяхова выкананы, і вы перасталі працаваць – Вы малайчына! Рухаецеся насустрач застою і ўласнай дэградацыі.
Такім чынам, каб пазбегнуць падобнай долі, неабходна прыкладаць хоць нейкія мінімальныя намаганні. Немагчыма нешта займець, або чаго-небудзь дасягнуць, проста валяючыся на канапе перад тэлевізарам. Гэта так не працуе. Галоўнае перадужаць і пералезці праз першасны бар'ер і рухацца наперад, перамагаючы нягоды і цяжкасці. Амаль упэўнены, што проста падняць сядзеньні не складае для большасці людзей ніякага працы. Дастаткова толькі захацець.
